محيط زيست خود سازش نموده و خوى و عادات جديدى در نزد اين نوع جانوران ظاهر مىگردد .
چون خوى و عادات جانورى تغيير يافت ، در اعمال او نيز تغيير رخ مىدهد .
و چون اعمال جانور تغيير يافت ، برخى از اندامهاى جانور بيشتر و بعضى كمتر مورد استفادهء جانور قرار مىگيرد .
در نتيجهء بروز اين كيفيات و بكار افتادن متمادى يك اندام و عدم استفاده از اندام ديگر موجب مىشود كه به مرور زمان عضو بكار افتاده قوى و نيرومند شده و عضوى كه مورد استعمال قرار نگرفته بتدريج ضعيف و كوچك شده بالاخره از بين مىرود [1] . « پس از آزمايشها و تجربه‌هاى مفيد : عقايد لامارك - يا اشكالات مهمى روبرو شده و نتوانسته با نتايج آزمايشها و تجارب ، موافقت و هماهنگى داشته باشد [2] .
« با اين كه » داروين « عقايد لامارك را نمىپذيرد ، خود از بيان علل يا عواملى كه باعث بروز صفات جديد مىگردد ، عجز دارد [3] .
نوبت تحقيق و كاوشهاى دقيق در بارهء عقايد « داروين » مىرسد و اين عقايد هم دنبال فرضيات هم مكتبش به ياد انتقاد گرفته مىشود . عبارت زير را ملاحظه كنيم : « به همان صورت كه فرضيات » لامارك « در اثر ترقى و توسعهء دانش بشرى مورد انتقاد و ايراد قرار گرفت و بسيارى از مطالب آن ردّ مىشود ، فرضيهء داروينيسم نيز مورد ترديد قرار گرفته و با سئوالاتى كه مطرح مىشود و داروينيسم از پاسخ دادن به آن عاجز مىماند ، بتدريج ارزش و اعتبار خود را از دست مىدهد » [4] .

[1] فرضيه‌هاى تكامل ، رواسانى ص 22 و 23 .
[2] مأخذ مزبور ص 25 .
[3] مأخذ مزبور ص 27 .
[4] مأخذ مزبور ص 38 .

127