مسئلهء سوم - خلقت انسان از ديدگاه قرآن موضوع آغاز خلقت انسان در قرآن مجيد در دو گروه از آيات وارد شده است : گروه يكم - آيات مربوط به جريان طبيعى خلقت انسان كه از مادهء زمينى شروع مىشود و به صورت نطفه درمىآيد و آن گاه در مجراى تبدلات جنينى به علقه و مضغه تبديل مىشود و به مرحلهء استخوانبندى و كمال جنينى مىرسد و متولد مىگردد . نمونهء جامع اين گروه آيات ، آيهء زير است : * ( وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِينٍ . ثُمَّ جَعَلْناه نُطْفَةً فِي قَرارٍ مَكِينٍ ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً فَكَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناه خَلْقاً آخَرَ فَتَبارَكَ الله أَحْسَنُ الْخالِقِينَ ) * [1] .
( ما انسان را از [ حقيقتى ] كه از گل بيرون كشيده شده است ، آفريديم ، سپس آن را بصورت نطفه اى در قرارگاه محكم قرار داديم ، آن گاه نطفه را به علقه و علقه را به مضغه و مضغه را به استخوانها تبديل نموده و به استخوانها گوشت پوشانيديم و سپس خلقت ديگرى در او ايجاد كرديم ، پس پاكيزه و بخشندهء بركت است خداوندى كه بهترين آفرينندگان است ) .
آياتى كه مضمون جريان طبيعى خلقت انسان را در بر دارد ، اگر چه ظاهر آنها عموم انسانها را اعمّ از آدم اوّلى و نسل مستمر او شامل مىشود ، ولى صراحتى در اين معنى ندارد ، لذا استدلال قطعى با اين گروه از آيات براى استقلال خلقت آدم در مقابل تحوليون نمىتوان نمود .
گروه دوم - آياتى است كه ابتداى خلقت انسان و دستور الهى را در بارهء سجدهء فرشتگان و شيطان به آدم گوشزد مىكند . از آن جمله : * ( وَإِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي خالِقٌ بَشَراً مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ . فَإِذا ) *

[1] المؤمنون آيهء 12 تا 14 .

131