با سؤال نيست . چون سائل از نجاست لباس پرسيده است . لذا گفته‌اند معنى خبر آنست كه كسى كه در لباسى جنب شده اگر ديگرى آن لباس را بپوشد و عرق كند باكى بر او نيست . يا اينكه حمل بر تقيّه كرده‌اند يعنى امام از دادن جواب مستقيم خوددارى كرده زيرا بسيارى از عامّه منى را پاك ميدانند » .
152 - و در خبر ديگرى آمده كه حضرت فرمود : جامه كسى را جنب نميكند و كسى هم جامه را جنب نميسازد . ( يعنى اگر جنب در جامه اى عرق كند و بعد آن جامه را ديگرى بپوشد چنين نيست كه بر شخص اخير غسل واجب شود ) .
153 - و زيد شحّام از امام صادق عليه السلام پرسيد : لباسى كه در آن منى بوده بتن داشتم ، باران بر من بباريد تا جامه‌ام تر شد . فرمود : اشكالى ندارد ( يعنى بتن داشتن اين لباس در غير حال نماز ، و حديث شمارهء 155 شايد توضيح اين حديث را بدهد ) .
و اگر كسى در بسترى كه آلوده به منى است بخوابد و در آن بستر عرق كند اشكالى ندارد . ( چون صرف عرق كردن موجب نجاست نيست مگر اينكه علم بوصول نجاست پيدا كند ) .
و هر گاه شخص جنب در جامه اش عرق كند هنگامى كه غسل كرد ميتواند در آن جامه بدن را خشك كند . ( چون عرق جنب پاك است ) ، و هر گاه جنابت از مورد حلال حاصل شده باشد و شخص عرق كند در آن جامه نمازگزاردن جايز است . و هر گاه جنابت از حرام باشد نماز گزاردن در لباس آلوده به عرق آن جايز نيست . و اگر

97