دارد ، پس يقين را با شكّ نميشكند مگر آنكه يقين داشته باشد كه حدثى بهمرسيده ، و كسى كه در حال يقين است نسبت به وضو و حدث ، ولى نميداند كداميك پيش از ديگرى است بايد وضو بگيرد .
آنچه وضو را شكسته و باطل مىكند 137 - زرارة بن أعين از امام باقر و امام صادق عليهما السّلام سؤال كرد : در مورد آنچه كه وضو را باطل مىكند ، ايشان پاسخ فرمودند : آنچه از دو طرف پائين و زير تو كه آلت و دبر است خارج شود از غائط يا بول يا منى ( با لحاظ اينكه سئوالكننده مرد است ) يا باد كه از انسان خارج مىشود و نيز خواب چندان كه عقل از بين برود .
و غير از آنچه ياد شد چيزى از قبيل قي كردن و قلس ( كه اندكى بالا آوردن است بقدرى كه يك بار دهان پر شود ) و رعاف ( خونى كه از بينى آيد ) و حجامت ، و دملها و جراحتها و زخمها كه از آن خون مىآيد وضو را باطل نميكند ، و اگر از قبل و دبر درآيد استنجا واجب نيست . ( اگر خون از مخرج بول يا غائط خارج شد تطهير واجب است ولى اصطلاحا آن را استنجا نميگويند ) .
138 - و امام صادق عليه السّلام فرمود : اگر كرمهائى كه بكرم كدو معروف است و كرمهاى روده كه ريز و كوچكند خارج شود لازم نيست وضو تجديد شود ، اينها

91