يك بار ديگر شنيدم ميفرمود : « بسم الله و با لله ، السّلام عليك أيّها النّبيّ و رحمة الله و بركاته » .
و هر كس در حال گفتن اقامه در اينكه اذان گفته است يا نه شك كند نماز را تمام كند و اعتنا ننمايد ، و پس از تكبير افتتاح اگر در گفتن اقامه شك كند بدون اعتنا به شك نماز را دنبال كند ، و اگر در اثناء قراءت در تكبيرة الاحرام شك كند به همان حال نماز را تمام كند و شك را اهميّت ندهد ، و اگر پس از رفتن به ركوع در قراءت شك كند نماز را بپايان برد ، و اگر در سجود شك كند كه ركوع كرده يا نه ، باز نماز را به اتمام رساند ، و همچنين اگر در هر جزئى از اجزاى نماز شك كند در حالى كه وارد جزء ديگر شده باشد نماز را به سر ميبرد و به شك اعتنا نمىكند ، مگر يقين كند ، و هر كس يقين كند كه سهوا أذان و اقامه نگفته است اگر بيشتر قراءت را نخوانده است پس باكى نيست كه اذان را ترك كند و با فرستادن صلواتى بر پيغمبر صلَّى الله عليه و آله ( يعنى السّلام عليك أيّها النّبىّ و رحمة الله و بركاته بگويد ) و نمازش را قطع و با گفتن دو قد قامت الصلاة نماز را از سر گيرد ، و هر كس ( در هر حال ) يقين كند كه تكبيرة الاحرام را نگفته است نماز را اعاده كند ، لكن از كجا براى او يقين حاصل خواهد شد .
998 - و از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه فرمود : انسان تكبيرة الاحرام را

537