بزرگى و بزرگوارى ، و قدرت و نيرو ، و شكيبائى و نرمى و دانش ، و جلال و جمال و كمال ، و روشنى [ و توانائى ] ، و تقديس ( پاك دانستن ) و بزرگ شمردن ، و منزّه نمودن و بودن و تكبير ( الله اكبر گفتن ) و تهليل ( لا إله إلَّا الله گفتن ) . و تحميد ( حمد خدا گفتن ) ، و نيز بخشندگى و گذشت ، داد و دهش ، سرافرازى ، نيكى كردن ، و خير و احسان و فراخى ، و نيرو و سلطنت ، و توانائى و عزّت و قدرت ، و شكافتن و بستن ، و شب و روز ، و تاريكى و روشنى ، و دنيا و آخرت و جملگى آفريدگان ، و تمامى فرمان ، و آنچه نام آن بردم و آنچه نام نبردم ، و آنچه از آن دانستم و آنچه ندانستم ، و آنچه تاكنون بوده و شده و آنچه پس از اين خواهد شد ، همگى ملك و مخصوص خداونديست كه پروردگار عالميانست ، جميع كمالات و سپاس و محامد مخصوص خداونديست كه شب را ببرد و روز را بياورد در حالى كه من در ميان نعمتهائى از او و عافيت و تندرستى و احساس بزرگ اويم ، سپاس خداى را كه از آن اوست آنچه در شب و روز بىحركت و جنبشاند و اوست شنوا و دانا ، و ستايش خداوندى را كه شب را در روز و روز را در شب داخل مىكند ، و زنده را مرده و مرده را زنده بيرون مىآورد ، و او داناست به آنچه در سينه هاست ، خداوندا به يارى و خواست تو صبح ميكنم و به يارى و خواست تو روز را بشب ميبرم ، و بخواست تو زنده‌ام و بخواست تو ميميرم و بسوى تو بازگشت خواهم كرد . پناه ميبرم به تو از آنكه كسى را

529