نيافتم ، اى موسى براى اينكه چون تو از نماز فارغ ميشوى روى خود را بر خاك مىنهى . ( يعنى اظهار كوچكى و ناچيزى مينمايى ) .
976 - و امام صادق عليه السّلام فرمود : براستى كه آن بنده كه چون به سجده رود آنقدر يا ربّ يا ربّ بگويد تا نفسش قطع شود ، خداوند تبارك و تعالى به او گويد :
لبّيك ، بلى بگو حاجتت چيست تا بدهم .
977 - و امام سجّاد على بن الحسين عليهما السّلام در سجده اش مىگفت :
پروردگارا ، اگر من تو را نافرمانى كرده‌ام ، پس در محبوبترين چيزى كه در نزد تو است اطاعتت كرده‌ام و آن ايمان به تو است كه بدان بر من تفضّل فرمودى نه آنكه من بر تو منّتى داشته باشم ، و نافرمانى تو را در دشمنترين چيزهائى كه به نزد تو است ترك كرده‌ام و آن اينست كه براى تو فرزندى يا شريكى اتّخاذ كرده باشم و اين نيز از كرم و فضل تو است نسبت به من نه خدمتى از جانب من بسوى تو ، امّا آن نافرمانيهاى من در پاره اى كارها ، نه از روى ستيز و دشمنى بوده ، و نه از سركشى و نخوت و امتناع از پرستش تو ، و نه از روى انكار و عدم پذيرش پروردگاريت ، بلكه پيروى از هوايم كردم و بعد از آنكه حجّتت بر من تمام و بيانت روشن بود شيطان مرا از ثبات بلغزانيد ، و اكنون اگر عقوبتم كنى بر من ستم نكرده اى ، و اگر لغزشم را ببخشائى و از من درگذرى بر من رحم آورده اى و آن از بزرگوارى و كرم تو است اى مهربانتر از

522