نمود و نيروى آن را در من بجا گذاشت ، پس اين چه نعمت بزرگى است كه توانايان نيز نميتوانند قدر آن را بشناسند » .
41 - و امام صادق عليه السّلام هنگامى كه داخل بيت الخلا ميشد سر خود را با روپوشى ميپوشانيد و زير لب و آهسته ميفرمود : « بسم الله و با لله و لا إله إلَّا الله ، ربّ أخرج عنّي الأذى سرحا به غير حساب ، و اجعلنى لك من الشّاكرين فيما تصرفه عنّي من الأذى و الغمّ الَّذي لو حبسته عنّي هلكت ، لك الحمد أعصمني من شرّ ما في هذه البقعة ، و أخرجني منها سالما و حل بيني و بين طاعة الشّيطان الرّجيم » يعنى : بنام خدا و با استعانت از ذات او ، و گواهى دهم كه هيچ آفريننده و معبودى جز خداوند نيست ، پروردگارا اين فضولات را از من بدون زحمتى دفع كن و حساب آن نعمت را از من مخواه و مرا از شكرگزاران قرار ده در آنچه از آزار و اندوه اينكه اگر آن را از من دفع نكنى نابود خواهم شد . تو را شكر بار الها ، مرا از شرّ آنچه در اين جايگاه است حفظ فرما و از آن سالمم بيرون بر ، و در ميان من و پيروى از شيطان رجيم حائل باش ( يعنى از اطاعت شيطان حفظم فرما ) .
و هنگامى كه شخص داخل بيت الخلاء مىشود سزاوار است سر خود را بپوشاند و اقرار كند باينكه او بر كنار دارندهء خود از عيبها نيست ، و سنّت است باى چپ خود را قبل از پاى راست داخل گذارد ، تا فرق باشد ميان وارد شدن به خلاء و وارد شدن به مسجد ، و به خداوند پناه برد از شرّ شيطان رانده شده ، زيرا بيشترين وقتى كه شيطان بر

48