37 - و رسول خدا ( ص ) هر گاه ميخواست به بيت الخلا رود ، اين دعا را ميخواند كه ترجمه اش اينست : « خداوندا به تو پناه ميبرم از شرّ آن پليدى كه اعمال قبيحه پنهان دارد ، و ناپاكى كه افعال ناپسند آشكار دارد ، و زشتخو و بد كردار است و مردم را به اعمال ناشايست تحريك مىكند و آن شيطان رانده شده است » . خداوندا چيزهاى ناخوش و ناپسند را از من دور كن و مرا در پناه خود گير از شرّ شيطان رانده شدهء از درگاهت . و چون براى قضاى حاجت مىنشست ميگفت : « پروردگارا پليدى و لوازمش كه آزار و ناراحتى است از من دور ساز ، و مرا از با طهارتان و پاكيزگان قرار ده » .
و چون شروع به عمل كردن مزاج ميكرد ميگفت : « خداوندا همانطور كه طعام و غذاى پاك و گوارا با تندرستى به من روزى كردى همان گونه شرّ و پليديش را از من دفع نما ، با عافيت » .
38 - امير المؤمنين عليه السّلام ميفرمود : « هيچ بنده اى نيست مگر اينكه فرشته اى بر او گمارده شده كه گردن او را بجانب زير بگرداند تا به حدث خود نظر كند ، سپس آن فرشته به او گويد : اى فرزند آدم اين روزى تو بوده است ، پس بنگر از كجا و چگونه آن را فراهم ساخته بودى و بكجا انجاميده است ( به چه صورتى در آمده است ) در آن حال بنده را سزاوار است كه بگويد : « اللَّهمّ ارزقني الحلال و جنبني الحرام « يعنى خداوندا روزى حلال نصيبم گردان و از حرام بدور و بر كنارم دار .

46