فرمود : نه ، هرگز چنين نخواهد شد بلكه زمانى براى مردمان پيش آيد كه أذان را ( كوچك شمرده و از روى بىاعتنائى ) تصدّى آن را بسوى بيچارگان و ضعيفان مىاندازند و همين بدنهاى ضعفا است كه خداوند عزّ و جلّ آن را بر آتش دوزخ حرام ميسازد .
870 - امير المؤمنين عليه السّلام فرمود : آخرين سخنى كه با آن يا پس از آن از محبوب دلم رسول خدا صلَّى الله عليه و آله جدا شدم اين بود كه فرمود : اى على وقتى نماز ميكنى چنان نماز كن كه متناسب با حال ضعيفترين مأمومين پشت سرت باشد ، و هرگز مؤذّنى برنگزين كه براى گفتن أذان مزد خواهد .
871 - خالد بن نجيح از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود :
در أذان بايد بر آخر تكبيرات وقف كنند ( يا تكبيرات را بايد مجزوم ادا كرد . همين طور سنّت است كه در اذان و إقامه بطور كلَّى آخر همهء فصلها را ساكن تلفّظ كنند ) و نيز بايد هاء و الف را در تكبيرات يا در همهء أذان و اقامه نيكو ظاهر سازند ، ( البتّه مراد از الف همزه است كه در اوّل الله أكبر به كار رفته . يا شايد اعمّ از همزه و الف است كه همواره به صورت ساكن به كار ميرود ) .
872 - ابو بصير از امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام روايت كرده كه فرمود :
همانا بلال ( مؤذّن رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ) بندهء نيكوكار و شايستهء خداوند بود و گفت : من پس از رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ديگر براى كسى اذان نخواهم گفت ، و از آن روز به بعد جمله « حىّ على خير العمل » يعنى بشتابيد براى انجام بهترين

431