داده ، بر او واجب است هم شستن جامه اش و هم هر چيزى كه از اين آب بدان رسيده و هم اعادهء وضو و نمازهايش ، و چنانچه بعد از آنكه اين اعمال را انجام داده و فارغ شده موش مرده را در ظرف ديده پس ديگر به آن آب هيچ دست نزند ، و تكليفى ديگر بر او نيست ، زيرا او نمىداند چه وقت موش در آب افتاده ، سپس فرمود : شايد همانوقت كه به چشمش خورده در آب افتاده باشد .
شارح گويد : « همهء اين نوع جوابها در امثال اين گونه مسائل از توجّه معصومين عليهم السّلام است باينكه كارها را بر مردم سخت نكنند و حكم آيهء شريفهء * ( ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ ) * ( خداوند در دين براى شما تنگنائى قرار نداده ) را از ياد نبرده‌اند ، نه اينكه مذهب و دين در امور بهداشتى دقّت نداشته و رعايت نظافت را در زندگى نكرده ، اگر كسى چنين پندارد كاملا در اشتباه و ضلالت است ، و مانند اين خبر هم بعدا خواهد آمد ، برقم 32 ، و توضيح آن همين است كه در اينجا گفته شد » .
27 - و على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر عليهما السّلام پرسيد : اگر مردى جنب در باران بايستد و به نيّت غسل سر و بدن خود را بشويد با اينكه ميتواند با آبى غير از آن غسل كند ، آيا اين برايش كافيست و غسل محسوب مىشود يا نه ، حضرت فرمود : اگر همانطور كه با آب غسل ميكرده با باران هم غسل كند او را كافيست ( يعنى همانطور كه با آب در حمّام عمل ميكرده همانطور زير باران عمل كند درست است ) .
28 - و اسحاق بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه پدرش امام باقر عليه السّلام فرمود : باكى نيست كه از نيمخوردهء موش اگر از ظرفى آب خورد شخص

41