665 - و امام صادق عليه السّلام فرمود : هر كس نماز مغرب را بجا آورد و بعد مشغول تعقيبات شود و با هيچ كس سخن نگويد تا دو ركعت نماز بجا آورد اين نماز را در صحيفه اعمال او جزء ابرار در علَّيّين مينويسند ( زيرا خداوند متعال ميفرمايد : « إنّ كتاب الأبرار لفي علَّيّين » يعنى : همانا نامه عمل نيكوكاران در علَّيّين است . و اگر چهار ركعت بجاى آورد يا دو ركعت ديگر بر آن بيافزايد ، ثواب حجّ مقبولى براى او مينويسند .
( مصنّف كتاب - رحمه الله - پس از نقل حديث فوق ميفرمايد : و وقت نماز صبح هنگاميست كه سفيدى صبح در امتداد عرض افق پديدار شود و نيك روشن شود و درخشش و روشنى صبح آسمان را فرا گيرد و سپيدى آن همانند سفيدى جامهء مصرى ( معروف به قباطي ) يا مانند درخشش نهر سوراء باشد .
و هر كس نماز صبح را در اوّل وقت آن بجاى آورد دو بار ثواب آن را در نامهء عملش مىنويسند يك بار فرشتگان شب و يك بار فرشتگان روز و هر كس نماز صبح را در آخر وقت مقرّر بخواند فقطَّ يك بار در نامهء عملش مينويسند ، خداوند عزّ و جلّ فرموده :
* ( وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كانَ مَشْهُوداً ) * يعنى : نماز صبح را بجاى آر كه آن مشهود فرشتگان شب و روز است و هر دو در آن وقت حاضرند . منظور اينست كه فرشتگان مأمور شب و فرشتگان مأمور روز شاهد آن هستند .
666 - و امام باقر عليه السّلام فرمود : وقت نماز در روز جمعه ساعتى است كه

332