هنگامى كه نمازگزار به نماز مىايستد در طول نماز خود از سه خصلت برخوردار است :
اوّل آنكه فرشتگان از جاى پاهايش تا اطراف آسمان بر او گرد مىآيند ، و ديگر آنكه رحمت و بركت الهى او را فرا ميگيرد از اطراف آسمان تا فرق سر او ، و سوّم آنكه فرشته اى بر او گمارده شود كه ندا مىكند : اگر نمازگزار بداند با چه كسى مشغول مناجات است هرگز از نماز فارغ نشود . ( يا اگر اين نمازگزار ميدانست با چه كسى راز و نياز مىكند هرگز نمازش را بپايان نميرسانيد تا سايهء رحمت الهى كه بر او فائض است منقطع نگردد ) .
637 - امام رضا عليه السّلام فرمود : نماز وسيلهء قرب هر پرهيزكار است .
توضيح : « اكثر علماء نماز را بر نافله حمل كرده‌اند و در تأييد اين از امام كاظم عليه السّلام نقل شده كه فرمود : نمازهاى نافله اسباب قرب مؤمنان است ، و نيز رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمود : و إنّه ليتقرّب إليّ بالنّوافل يعنى با نوافل است كه ميتوان به من تقرّب جست » .
638 - امام صادق عليه السّلام فرمود : محبوبترين كارها در پيشگاه خداوند عزّ و جلّ نماز است ، و آن آخرين سفارش پيامبران عليهم السّلام است ( يعنى به نماز چندان تأكيد داشتند كه حتّى هنگامى كه اجل ايشان فرا رسيد نيز آخرين وصيّتشان بر به پا داشتن نماز بود ) چقدر نيكوست شخص غسل كند ( هر گاه غسلى بر عهدهء اوست مثلا جنب است ) يا وضو سازد و وضو را بنحو اسباغ انجام دهد ( يعنى هر عضو را دو بار بشويد ، البتّه احوط آنست كه دو بار آب بريزد و فقط يك بار بشويد و محلَّى را كه آب بر آن ميريزد بنگرد كه آب كاملا به تمام زواياى اعضاى وضو رسيده باشد ) آنگاه

314