بنا بر مرسوم شركاء در مصيبت ، خودشان در ميان خويش يك ديگر را سر سلامتى نميدهند بخلاف كسانى كه در نعمتى شريكند ، كه به يكديگر تبريك ميگويند ، و نيز ممكن است بتوان گفت : مصيبتى كه بر اهل بيت عليهم السّلام وارد مىشود مصيبتى براى همهء مسلمين است بنا بر اين جملگى در آن شريكند ، و در اين ميان آنان كه صبورترند سايرين را به شكيبائى و بردبارى دعوت ميكنند و بديهى است كه اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السّلام در استقامت و تسليم در برابر قضاى الهى پايدارتر از همهء مسلمانان هستند ، و الله تعالى يعلم ) .
564 - از امام موسى بن جعفر عليهما السّلام سؤال كردند در بارهء شخصى كه به پسر يا دختر خود ( بعنوان كلمات ناشى از احساسات محبت آميز و صرفا از روى عطوفت و مهر قلبى ) ميگويد : پدرم و مادرم بفدايت يا پدر و مادرم فداى تو شود ، آيا به كار بردن اين گونه عبارات به نظر شما اشكال دارد ؟ آن حضرت پاسخ فرمودند : اگر پدر و مادرش زنده و در قيد حياتاند من به كار بردن اين نوع سخنان را كه خود نوعى بيحرمتى به ايشانست عقوق ميدانم ، و اگر آن دو وفات يافته‌اند اشكالى ندارد .
565 - امام صادق عليه السّلام فرمود : صبر دو گونه است : يكى صبر در هنگام مصيبت و گرفتارى است كه خوب و نيكو است و صبر ديگر كه از اين بهتر و برتر است صبر و خويشتندارى بهنگام رو برو شدن با چيزى است كه خداوند عزّ و جلّ آن را به تو حرام كرده و همين مانع تو از انجام آن كار حرام گردد .
566 - و باز آن حضرت فرمود : همانا خداوند تبارك و تعالى بر بندگان خود با قرار

271