امير المؤمنين ما به نماز سهل بن حنيف نرسيديم ، آن حضرت ميفرمود جنازه را پيش ميگذاشتند و بار ديگر بر او پنج تكبير ميگفت تا وقتى به قبر او رسيد پنج مرتبه اين كار تكرار شده بود .
و كسى كه بر جنازه اى يك يا دو تكبير گفته باشد ، بعد جنازهء ديگرى كنار او گذارند ، اگر بخواهد ميتواند در همان حال پنج تكبير ديگر بر هر دو بگويد ( يعنى نماز اول را قطع نكند ) و يا نماز اوّل را با سه تكبير بپايان برد و نماز ديگرى را بر ميّت دوم از سر گيرد .
و هر گاه كسى بر جنازه اى نماز گزارد و معلوم شود كه جنازه سر و ته و از وضع صحيح شرعى واژگونه بوده است ( مثلا سر او در محلّ پايش و پايش در محلّ سر قرار داشته يا به رو افتاده و يا سر به طرف دست چپ واقع شده بوده است ) پس بايد آن را به صورت درست در آورده و پيش نهند و نماز را تكرار كند .
471 - حلبى از قول امام صادق عليه السّلام روايت كرد : هر گاه كسى در اثناى نماز برسد و يك يا دو تكبير از نماز ميّت را با امام دريابد بايد باقيماندهء تكبيرات را خود ، پياپى بجاى آورد .
472 - عمر بن يزيد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود :
هر گاه مؤمنى از دنيا برود و چهل نفر از مؤمنان بر جنازهء او حضور يافته و بگويند :
« اللَّهمّ إنّا لا نعلم منه إلَّا خيرا و انت اعلم به منّا » ( يعنى : بار خدايا ما جز خير و

234