باز تكبير ميگفت و براى مؤمنين و مؤمنات دعا ميكرد ، و بعد تكبير چهارم را ميگفت و فارغ ميشد و براى ميّت دعا نميكرد .
و كسى كه بر مرده اى نماز ميخواند بايد كنار سر او بايستد به صورتى كه اگر بادى وزيد و جامه اش برداشته شد به جنازه اى بخورد ( يعنى نه چندان دور و نه چندان نزديك ) آنگاه تكبير گويد و بخواند : « اشهد ان لا إله إلَّا الله وحده لا شريك له ، و اشهد انّ محمّدا عبده و رسوله ، أرسله بالحقّ بشيرا و نذيرا بين يدي السّاعة » . ( يعنى :
گواهى مىدهم و علم و يقين دارم كه هيچ معبود و آفريدگارى نيست كه عبادت او جايز باشد جز « الله » كه واجب الوجود بالذّات است و مستجمع جميع صفات كماليّه و يگانه است و شريك ندارد ، و گواهى مىدهم كه محمّد بنده و فرستادهء اوست و به حقيقت و راستى او را فرستاده است كه بشارت دهندهء مؤمنين است به ثواب ، و ترساننده و بيم دهندهء كافران است به عذاب و قهر الهى پيشاپيش فرا رسيدن روز قيامت ) . بعد تكبير دوّم را گفته و بگويد : « اللَّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد ، و ارحم محمّدا و آل محمّد ، و بارك على محمّد و آل محمّد كأفضل ما صلَّيت و باركت و ترحمت على إبراهيم و آل إبراهيم إنّك حميد مجيد » ( يعنى : خداوندا درود فرست بر محمّد و آل او ، و رحمت فرست بر محمّد و آل او ، و بركت بر محمد و آل محمد كرامت فرما همچون بهترين و برترين صلوات و بركت و رحمت كه بر ابراهيم و آل ابراهيم فرستاده اى كه براستى تو شايسته و سزاوار جميع ثناهايى و بزرگوارى و عظمت مخصوص تو است ) . آنگاه تكبير سوّم را ميگويد و اين دعا را ميخواند « اللَّهمّ

231