پاشنهء پاهايش ترك خورده ، بر بول و نوره پا گذارد ، و از رنگ آن داخل پاهايش بشود ، و با اينكه پاهايش را شسته است اثر رنگ آن باقى مانده ، با آن رنگ كه در پايش مانده چه كند ؟ آيا تنها شستن ظاهر كفايت مىكند يا بايد بطور كلَّى اثر آن رنگ را بر طرف سازد و سپس خود را تطهير كند ؟ و همين طور شخصى كه استنجا كرده و بوى آن لاى انگشتانش باقى است ولى چيزى پيدا نيست چه كند ؟ فرمود : اشكالى ندارد و اعتنا به بو نكند و همچنين تركيدگى پاها و زير ناخنها . ( در صورتى كه تنها رنگ يا بو باقى مانده باشد نه مادهء آنها كه هنگام غسل حاجب محسوب مىشود ) .
و اشكالى ندارد كه از آرد جو ، گندم و يا سبوس آنها در حمّام براى نظافت يا تقويت و نرم كردن پوست استفاده كند ، و در آنچه براى بدن مفيد است اسراف نيست . اسراف آن موردى است كه مال تلف شده يا به بدن ضرر رساند .
و هر گاه خون به لباس رسد نماز خواندن در آن جامه اشكال ندارد ، مادامى كه اندازهء آن به مقدار يك درهم وافى نرسد . و وافى مقداريست كه وزن آن برابر يك درهم و ثلث درهم باشد و آنچه كمتر از يكدرهم وافى باشد شستن آن واجب ( يعنى نجس ) است ، ولى نماز خواندن در آن اشكال ندارد .
و هر گاه خون كمتر از يك نخود باشد ( در نماز ) اشكالى ندارد كه شسته نشود .
مگر خون حيض ، كه شستن لباس از آلودگى آن واجب است ، و همچنين از بول و

102