حسين عليهم السّلام روايت كند كه فرمود : بر رسول خدا صلَّى الله عليه و آله و سلَّم وارد شدم و ابيّ بن كعب نزد ايشان بود رسول خدا فرمود : مرحبا بر تو اى ابا عبد الله ! اى زينت آسمانها و زمين ! ابىّ گفت : اى رسول خدا چگونه غير شما مىتواند زينت آسمانها و زمين باشد ؟ فرمود : اى ابىّ ! به خدايى كه مرا به پيامبرى مبعوث فرمود حسين بن عليّ در آسمان بزرگتر است تا در زمين ، زيرا كه بر يمين عرش نوشته است : چراغ هدايت و كشتى نجات و پيشواى عزّت و فخر و علم و ذخر ، و چرا چنين نباشد ؟ و خداى تعالى در صلب او نطفه‌اى پاكيزه و مباركه و زكيّه تركيب كرده است ، پيش از آنكه مخلوقى در ارحام يا نطفه‌اى در اصلاب يا شب و روزى باشد و به او دعاهايى تلقين شده است كه هيچ مخلوقى آن دعاها را نخواند مگر آنكه خداى تعالى او را با وى محشور كند و در آخرت شفيع او گردد و گرفتارى او را برطرف و قرضش را بدان ادا كند و كارش را آسان سازد و راهش را روشن نمايد ، و او را بر دشمنش نيرومند گرداند و آبرويش را نبرد ، ابيّ گويد : يا رسول الله ! اين دعاها چيست ؟ فرمود : هنگامى كه از نماز فارغ شدى در حالى كه نشسته‌اى مىگويى :
« اللَّهم إنّي أسألك بكلماتك و معاقد عرشك و سكَّان سمواتك و أنبيائك و رسلك ان ) *

499