پس نگاه كردم على وفاطمه وحسن وحسين و على بن الحسين ومحمّدبن على وجعفربن محمّد و موسى بن جعفر و على بن موسى ومحمّدبن على و على بن محمّد و حسن بن على ومهدى را ديدم كه در مكان هموارى از نور ايستاده‌اند و نماز مىكنند ومهدى در ميان ايشان مانند ستاره‌اى روشن درخشان بود ، پس حق تعالى فرمود : اى محمّد اين جماعت حجّت هاى من اند بر خلايق ومهدى از جمله عترت تو انتقام ايشان را بكشد وكينه ايشان را بخواهد به عزّت وجلال خودم ، قسم كه اوست حجّت لازم واجب از براى دوستان من كه انتقام كشنده است از دشمنان من .
ومخفى نماند كه اخبارى كه در كتب معتبره ايشان روايت شده ودلالت بر خلافت وامامت حضرت امير ( عليه السّلام ) مىكند از كثرت به حدّى نيست كه ذكر همه ممكن باشد چه جاى اين كه در امثال اين رساله توان جمع نمود و اخبارى كه به لفظ مولى و ولى رسيده است در نهايت كثرت است ومراد از مولا و ولى امام وخليفه است ، همچنان كه از سوق اخبار ظاهر است وحديث غديرخم وحديث منزله كه در ميان فريقين متواترند از ادله قاطعه‌اند كه در بعضى از كتب ايشان روايت شده بعد از اين مذكور خواهد شد .
و آياتى كه دلالت بر اين مطلوب مىكند نيز در نهايت كثر تند مثل آيه « انّما وليكم اللّه » [1] و غير آن از آيات كثيره كه علماء اهل سنّت در كتب معتبره خود نقل كرده‌اند كه در شأن عاليشان امير مؤمنان ( عليه السّلام ) نازل شده .
وبالجمله آيات و اخبارى كه در اين باب رسيده از كثرت عدد به حدّى نيست كه ضبط وجمع آن را توان نمود و در وضوح دلالت به نحوى نيست كه كسى تواند انكار دلالت آن را بكند و همين قدر كه ما ايراد كرديم از براى صاحبان انصاف كافى است و به همين قدر بر هر ذى شعورى ظاهر وواضح مىشود فساد

[1] سوره مائده آيه 55 .

155