الله سماه عليا باسمه * فسما علوا في العلى وسموقا ( خدا او را به نام خود على ناميد ، پس بر مقامات بلند و والايى بالا رفت ) .
عونى على علا عند ذي العرش عاليا * على تعالى عن شبيه وعن ند ( على در نزد خداى عرش به مقام بلندى فرا رفت ، على از داشتن شبيه و همتا برتر است ) .
أنا مولى لعلي وعلى لي ولي * بأبي اسم على بأبي ذكر علي ( من غلام على هستم وعلى ولى من است ، پدرم فداى نام على ، پدرم فداى ياد على ) .
على على في المواقف كلها * ولكنهم قد خانهم فيه مولد ( على در همه مواقف برترى يافت ، ولى ناپاكزادگى مخالفان به آنان خيانت كرد ( و آنان را وا داشت ) .
وقال قوم قد علا برازا * أقرانه يبتزها ابتزازا فهو على إذ علا العديا و فرقة قالت على الدار * في جنة الخلد مع الأبرار إذ نال منه المنزل العلويا وفرقة قالت علاهم علما * وكان أعلاهم أبا و اما فوال كهف الكرم الفتيا [1]

[1] - اشعار گذشته در مناقب ابن شهر آشوب 3 / 108 - 110 .

445