- " دو متعه در دوران رسول الله آزاد بودند ، ولى من از آنها نهى مىكنم و كسى كه آنها را انجام دهد عقاب مىنمايم " [1] .
جالب اينجاست كه فردى از " عبد الله بن عمر " در مورد متعه حج سؤال كرد ، گفت : حلال است .
سؤال كننده گفت : ولى پدرت از آن نهى كرده است .
" فرزند عمر " پاسخ داد : اگر مطلبى را پدرم نهى كند ولى پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) آن را نپذيرد ، من فرمان پدرم را پيروى كنم يا فرمان پيامبر را ؟
آن مرد گفت : بلكه فرمان پيامبر را [2] .
5 - او نيز همچون خليفه اول از بازگو كردن احاديث پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) جلوگيرى كرد ، " قرظة بن كعب " مىگويد :
- " عمر " ما را به " كوفه " فرستاد ، به هنگام مشايعت تا محلى به نام " صرار " آمد وگفت : مىدانيد چرا همراه شما آمدم ؟ گفتيم :
لابد به خاطر اينكه صحابى مىباشيم ، گفت : نه ، بلكه مطلبى را مىخواهم با شما در ميان بگذارم ، شما به سوى قومى فرستاده مىشويد كه نواى قرآن در سينه هاشان نوائى چون ديگ جوشان دارد ، وقتى شما را ببينند ، بسويتان گردن كشيده مىگويند :
اصحاب محمد آمده اند ، پس هشيار باشيد كه از رسول الله كمتر

[1] تفسير كبير " امام فخر رازى " ، ذيل آيه 24 سوره نساء ، ج 10 ، ص 50 .
[2] سنن " ترمذى " ، كتاب الحج ، باب 12 ، ح 824 ، ص 6 - 185 . ( همراه با راستگويان ، ص 350 ) .

99