و " عمر " به بهانه جوان بودن فرمانده كه هنوز صورتش مو در نياورده از حضور سرباز زدند [1] .
پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) از اين عملكرد سخت متأثر و عصبانى شدند و با حالت تب در حالى كه سر مبارك را بسته و پاها را به زور بر زمين مىكشيد از منزل خارج شده بر فراز منبر رفت و پس از حمد الهى فرمود :
- " اگر امروز در فرماندهى او تشكيك مىكنيد و طعنه مىزنيد قبلا نيز در فرماندهى پدرش طعنه مىزديد " [2] .
5 - دوازده تن از اصحاب پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) به بهانه دور بودن راه مسجد النبى از مال خودشان مسجدى ساختند و حضرت را جهت افتتاح آن دعوت نمودند .
اما خداوند سبحان نفاق آنان را روشن ساخت وپيامبر ( صلى الله عليه وآله ) را اين گونه آگاه كرد كه :
* ( والذين اتخذوا مسجدا ضرارا وكفرا وتفريقا بين المؤمنين وإرصادا لمن حارب الله ورسوله من قبل وليحلفن إن أردنا إلا الحسنى والله يشهد إنهم لكاذبون لا تقم فيه أبدا ) * [3] .

[1] شرح نهج البلاغه " ابن أبى الحديد " ، خطبه 156 ، ج 9 ، ص 7 - 196 .
[2] الطبقات الكبرى " ابن سعد " ، ج 2 ، ص 1 - 190 ، ( آنگاه هدايت شدم ، ص 128 تا ص 146 ) .
[3] سوره توبه ، آيات 108 - 107 .

82