يعنى : " برخى از اهل مدينه نفاق مىورزند ، تو آنها را نمىشناسى ولى ما مىشناسيم " .
خامسا - رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) دشمنى با على بن ابى طالب ( عليه السلام ) را نشانه نفاق اعلام كرده بود [1] پس لااقل افرادى چون " معاويه " و " عمرو عاص " و " بسر بن أرطاة " را بايد جزء منافقين به حساب بياوريد .
سادسا - آيات فراوانى از قرآن كريم اصحاب را با وصف ايمان مورد عتاب و نكوهش قرار مىدهند ، از جمله :
1 - * ( يا أيها الذين ءامنوا ما لكم إذا قيل لكم انفروا في سبيل الله اثاقلتم إلى الأرض أرضيتم بالحيوة الدنيا من الآخرة فما متاع الحيوة الدنيا في الآخرة إلا قليل إلا تنفروا يعذبكم عذابا أليما ويستبدل قوما غيركم ولا تضروه شيئا والله على كل شئ قدير ) * [2] .
يعنى : " اى اهل ايمان چه مىشود شما را كه وقتى به شما گفته مىشود در راه خدا بسيج شويد بر زمين سنگينى مىكنيد ؟ آيا به زندگانى دنيائى به جاى آخرت راضى گشته ايد ؟ همانا بهره زندگى دنيا در برابر آخرت اندك است - اگر بسيج نشويد شما را

[1] صحيح " مسلم " ، كتاب الايمان ، باب 33 وان حب الأنصار و . . . ح 6 ، ج 1 ، ص 86 ، و سنن " ترمذى " كتاب المناقب ، باب 21 ، ح 3717 ، ج 5 ، ص 4 - 593 ، و سنن " نسائى " ، كتاب الايمان ، باب علامة الايمان ح 6 ، وباب علامة المنافق ، ح 3 ، ج 8 ، ص 116 و 117 ، و كنز العمال ج 11 ، ص 622 .
[2] سوره توبه ، آيات 38 و 39 .

75