كلمه ها در اين نسخه تابع قاعدهء معينى نيست ، روى همين اصل ما در بسيارى از اين گونه موارد به هنگام استنساخ رسم الخط متعارف امروزين رابه كار گرفته ايم .
10 تاى زايد در پايان كلمه ها واسمها به تبعيت از خط عربى ، بيشتر به يكى از صورتهاى " ه ، ة ، ة " نوشته شده است ، مانند :
آيه ، امه / امة ، انابة ، خصومة / خصومه ، رواية ، صحة ، صورة ، طاعة / طاعه ، عبادة ، عشرة ، كلمة ، قيامة / قيامه ، متابعة ، مدة ، نصرة ، هجرة و 11 هاى بيان حركت ( غير ملفوظ ) از كلمه هايى كه با نشانهء " ها " جمع بسته شده حذف مى شود ، مانند :
جامها / جامه ها / ، چشمها / چشمه ها ، خانها / خانه ها ، سينها / سينه ها ، سايها / سايه ها ، غرفها / غرفه ها ، ميوها / ميوه ها و 12 نشانهء اضافه در كلمه هاى مختوم به الف ، آن گاه كه به كتابت در مى آيد به صورت نصف " يا " ( ء ) نوشته مى شود ، مانند :
اداء دين ، برگهاء درخت ، درهاء دوزخ ، درياء شام ، غرفهاء بهشت ، نامهاء او و اما روى همرفته در اين گونه موارد قاعده برترك نشانهء اضافه است مانند :
صفها فريشتگان / صفهاى فريشتگان ، عمرها امتان / عمرهاى امتان و در مواردى بسيار استثنايى آن گاه كه كلمهء مضاف اليه مصدر به همزه بوده ، نشانهء اضافه به صورت همزء ( ا ) نوشته شده است ، مانند اين مورد :
در استهزاء ايشان مومنان در دنيا ] 101 - ر [ .
13 در رسم الخط امروز فارسى قاعده بر اين است كه ميان كلمه هاى پايان يافته به هاى بيان حركت ( غير ملفوظ ) وياى نكره ( وحدت ) يايى ويا همزه اى وقايه گونه در مى آيد ( مانند : خانه اى ، خانه يى ) ، در نسخه اساس ، مواردى از اين قبيل به يكى از دو صورت زير كتابت شده است :
الف بدون هيچ گونه علامتى ، مانند :
گوينده ى از ايشان / گوينده اى ] 65 - ر [ .
فرشته ى مولك كرد / فرشته اى ] 17 - پ [ .
بنده ى باشد مقرب / بنده اى ] 86 - پ [ .
در مواردى معدود هم كه علامتى نيامده ، هاى بيان حركت از كتابت افتاده ، [1]

[1] اين گونه كتابت در برخى از نسخه هاى خطى كهن ، ديده است . رك : تفسير شقشى ، به تصحيح واهتمام محمد جعفر يا حقى ، تهران 1355 ص نوزده ، مقدمه .

تعريف الكتاب 13