با ايشان و به جهت مزيت فضيلت صدق وعد است كه در مدح اسماعيل عليه السّلام آن را بر صفت نبوت مقدم داشته و فرموده إِنَّه كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَكانَ رَسُولًا نَبِيًّا و انس از رسول صلَّى اللَّه عليه و آله روايت كرده كه لا ايمان لمن لا امانت له و لا دين لمن لا عهد له ايمان ندارد هر كه امانت نداشته باشد و دين ندارد هر كه وفا بعهد نكند و چون صبر از فضايل حسنه و از اخلاق پسنديده است از اينجهت بعنوان مدح آن را ذكر فرموده و گفته * ( وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْساءِ وَالضَّرَّاءِ ) * و صبر بر سه قسم است يكى بر درويشى و تنگ دستى و دوم بر بيمارى و رنجورى و هر كه بر اين دو نوع صبر نكند مآل كار او بجزع و فزع كشد كه موجب حرمان است از ثواب عظيم و سيم صبر بر حرب و هر كه بر اين صابر نباشد و ثبات قدم نورزيده قرار بر فرار دهد مذموم دنيا و عقبى شود و اما صبر بر فقر وفاقه جهاد است با نفس و شيطان كه آمر بنده‌اند بشهوات باطله و غوايات مرديه و چون شهوت و غوايت موجب هلاكتند در دنيا و عقبى پس آمر به آن كه شيطان است و نفس اعدا عدو اين كس باشد و جهاد با او از اهم واجبات و اوجب مفروضات بود و لهذا اين را جهاد اكبر گفته‌اند و از خصال اوليا و مقربين شمرده‌اند چنان كه آورده‌اند كه فتح موصلى شبى به خانه آمد در آنجا نه نان بود و نه آب و نه چراغ نماز بگذارد و سر به سجده شكر نهاد و بسيار ميگريست و ميگفت بار خدايا چه عمل مرضى از من صادر شده كه مرا پايهء اولياى خود دادهء و منزلهء مقربان درگاه خود را به من دادهء چه اين پايه فوق رتبهء من است آورده‌اند كه روزى أمير المؤمنين عليه السّلام بر جمعى ميگذشت ديد كه در گوشهء مسجدى نشسته‌اند ايشان را گفت شما چه كسانيد گفتند ( نحن المتوكلون ) ما توكل كنندگانيم بر خدا فرمود حقيقت توكل شما بچه طريقست گفتند ( اذا وجدنا اكلنا و اذا فقدنا صبرنا ) چون يابيم بخوريم و چون نيابيم صبر كنيم فرمود هكذا يفعل كلاب عندنا سگان محله ما نيز همين كنند گفتند پس طريق توكل چيست فرمود هم چنان كه ما ميكنيم اذا وجدانا بذلنا چون بيابيم ببخشيم و اذا فقدنا شكرنا و چون نيابيم شكر كنيم عبد اللَّه عباس از رسول صلَّى اللَّه عليه و آله روايت كرده كه روز قيامت منادى از قبل رب العزة ندا كند كه كجااند آن درويشان متحمل و گدايان صابر ايشان بلبيك لب بگشايند حق سبحانه ايشان را در حجابى درآرد كه جز مقربان در آنجا نروند پس با ايشان خطابكند اى بندگان من دنيا را كه از شما منع كردم براى كرامت شما بود در اين روزنه براى هوان و خوارى شما برويد و هر كس كه شما را لقمه يا شربتى آب داده او را با خود در بهشت درآريد و در حديث آمده كه اذا رايت الغنى مقبلا عليك فقل ذنب عجلت عقوبة و اذا رايت الفقر مقبلا عليك فقل مرحبا بشعار الصالحين چون توانگرى روى به تو آرد بگو كه اين گناهى است كه عقوبت آن بسرعت ميرسد و چون درويشى بتورخ نمايد بگو خوشا شعار صالحان و در اين معنى أمير المؤمنين عليه السّلام فرمود كه دليلك ان الفقر خير من الغنى و ان قليل المال خير من الوفر لقاؤك