مؤمنان مردمى صاحب جاه و مال بودند . از ايشان صاحب سعيد خواجه تاج الدين مؤمنى در ديوان وزارت نايب صاحب سعيد خواجه شمس الدين صاحب ديوان طاب ثراه بود و نايبى مطلق العنان . در آخر عمر توبه كرد و بتبريز ساكن شد و روزگار خود را بر طاعت موزع گردانيد . مختاريان [1] اصلشان از خير الدين مختار است كه حاجب سلاطين عراق بود . مردمى صاحب حرمت و ثروت و عمل پيشه بودند . معافيان [2] قبيلهاى عظيم ذو القدر بودهاند . از ايشان عبد الملك معافى [3] عالمى متبحر بود و در زمان او كس به ازو ننوشت . در ديوان سلطان طغرلبيك سلجوقى به راه انشا شريك صفى ابو العلا بود . آن گروه را اكنون در قزوين نسل نيست . مرزبانان [4] قبيلهاى معروف بودند و مقيم محلت دستجرد ، نزديك باغ ميدان . در ايشان علما و اهل حديث بودهاند . [ در تدوين مسطور است كه شبى از منارى كه در جوار خانهاى ايشان بود آوازى آمد : ارحلوا يا اهل مرز . چهل دانشمند معتبر آن شب از قبيله ايشان در گذشتند . بعضى گويند ابن ماجهء محدث رحمه الله از ايشان بود و مقيم محلهء شهرستان نزديك در دشت [5] و مسجدى كه بر طرف قبلى راه در [ 5 ] دشت به حد طريق مهر هيره [6] هست به دو منسوب بوده . از گروه مرزبانان سديد الدين عالمى متبحر بود و نسل ايشان اكنون [7] در قزوين منقطع است . نيشابوريان بوقت آنكه در نيشابور زلزله افتاد ، در سنهء اربعين و خمسمائه ، مردم از آنجا
[1] - شرح حالشان در نسخهء ب نيست - [2] - م ، ر : مختار نامى بود [3] - ب : معافانى - در نسخهء ر ، شرح حال آنان ذيل كلمه « مختاريان » آمده [4] - ب : مرزبانيان [5] - ر : دروشت [6] - رك حواشى ص 782 [7] - كلمه « اكنون » تنها در نسخه راست .