جمال الدين اشهرى [1] به تبريز در سنهء ستمائة در گذشت و بمقبرة الشعراء سرخاب مدفون شد . اشعار نيكو دارد . جمال الدين رستق القطنى [2] رستق القطن محلتى است در قزوين و او را بدان زبان اشعار نيكوست و معانى نازك انگيخته . در عهد ابقاخان در گذشت . قرب نود سال عمر داشت . از سخنانش اندكى به زبان پارسى نيز باشد . منها : اى زر توئى آنكه جامع لذاتى * محبوب خلايق به همه اوقاتى بىشك تو خدا نئى و ليكن چو خدا * ستار عيوب و قاضى الحاجاتى جمال الدين عتيقى [3] در حيات است . سخنان خوب دارد ، بتخصيص غزليات [ منها : از خاك كف پايت هر گرد كه برخيزد * جانهاش فرو بارد ، دلهاش فرو ريزد آن برق كه سوزد عقل از ابر غمت تابد * و آن بوى كه بخشد جان از خاك درت خيزد سوداى توام در خاك سر مست ، بخواباند * بوى تو ز خاكم باز ديوانه برانگيزد
[1] - شرح حال او فقط در نسخ م ، ق آمده [2] - ق ، ب : رسيق القطنى - ر : رستق القطبى . به نظر ميآيد كه محلهء رستق القطن همان محلهء پنبه ريسهء كنونى باشد . [3] - ر : عقيقى .