چون بسال پانصد و پنج از جهان رحلت گزيد * سال عمرش بىگمان شصت سال كم شش روز بود ] [1] .
نهصد و نود و نه كتاب تصنيف و تأليف كرده است . آنچه مشهور است : احياء - العلوم و كيمياى سعادت و بسيط و وسيط و وجيز در فقه [ و الاقتصاد [2] و منتحل [3] ] و نصايح الملوك [4] [ و تهافت الفلاسفه ] [ 4 ] و غير ذلك [ و من اشعاره البديعة :
شعر دل گر ره وصل تو نپويد چه كند * جان وصل ترا بجان نجويد چكند آن لحظه كه بر آينه تابد خورشيد * آيينه انا الشمس نگويد چكند غرس النعمه ابو الحسن محمد بن الصابى صاحب التاريخ .
غياث الدين محمد بن احمد الغفارى القزوينى و هو سبط الامام المغفور نجم - الدين عبد الغفار در حيات است . كتاب كافى در حل حاوى از تصانيف اوست و الحق در آن داد سخن داده و بند مشكلات حاوى بر جهانيان گشاده است .
الفاء الامام فخر الدين محمد بن عمر بن حسين الرازى استاد علماء زمان خود بود . تفسير كبير و محصول در اصول فقه و محصل در اصول و ملخص در حكمت [ و شرح كليات و حكمت مشرقى [5] ] از تصانيف اوست . در سنهء ست و ستمائة بعهد ناصر خليفه نماند . بهرات . در تاريخ وفاتش گفته‌اند :

[1] - م فقط . شعر سست و ظاهرا الحاقى است .
[2] - منظور الاقتصاد فى الاعتقاد است در توحيد .
[3] - المنتحل فى علم الجدل .
[4] - التبر المسبوك فى نصائح الملوك كه به زبان فارسى براى سلطان محمد بن ملكشاه سلجوقى نوشته است .
[5] - ر ندارد - م : سر كليات و حكمت مشرقى - ب : شرح كليات حكمت . در جزو اسامى تاليفات او نام كتابى وجود دارد بنام المباحث - الشرقيه در علوم الهى و طبيعى كه بقول حاجى خليفه صاحب كشف الظنون بعضى از كلمات آن مخالف اسلام بوده است . اما غرض از شرح كليات معلوم نشد . شايد هم شرح كتاب اشارات ابو على سينا منظور بوده باسم الانارات فى شرح الاشارات و مختصر آن بنام لباب الاشارات .

700