اى نالهء پير فوطه [1] پوش از غم تو * وى نعرهء [2] رند مىفروش از غم تو افغان مغان [3] باده نوش از غم تو * خون در رگ عاشقان به جوش از غم تو شيخ جلال الدين [4] بهاء ولد از بلخ بود . در زمان فترت مغول بروم شد و بمولاناى روم معروف شد [5] . وفاتش در سنهء [ سبع و ستمائة ] [6] . در قونيه مدفون است .
اشعار خوب دارد منها :
شعر روح توئى نوح توئى فاتح و مفتوح توئى * مرغ كه طور توئى بسته بمنقار مرا دانه توئى دام توئى باده توئى جام توئى * پخته توئى خام توئى خام بمگذار مرا شيخ رضى الدين على لالا - وفاتش در سنهء اثنى و اربعين و ستمائة ، بعهد مستعصم خليفه عباسى .
شيخ اسماعيل دزفولى - وفاتش در سنهء ستين و ستمائة . بدزفول خوزستان مدفون است .
شيخ محمد كجوجانى همانجا مدفون است و آن دهى است از ضياع تبريز از طرف قبلى شهر بيك فرسنگى افتاده . معاصر ابقاخان بود . وفاتش در سنهء سبعين و ستمائة .
شيخ سكران [7] بيك فرسنگى بغداد ، [ بحدود كارم ] [8] بدهى كه به دو منسوب است مدفون است . وفاتش در سنهء ثمانين و ستمائة . قرب وصول مغول ببغداد بخواب ديد كه فرشته‌اى عمودى آتشين بر دست داشت و مىگفت يا كفره اضربوا على رؤس الفجره .

[1] - در نسخهء ر اين كلمه تراشيده شده و به صورت « خرقه » در آمده است .
[2] - ر : نوحهء .
[3] - م : افغان و فغان .
[4] - به صورت كسرهء بنوت يعنى جلال الدين ( محمد معروف بمولوى ) پسر بهاء الدين ولد .
[5] - م : گشت .
[6] - ب : ستمائة . صحيح سال 672 است .
[7] - م : شكران - ق ندارد .
[8] - ب ندارد .

672