كه با هر كنيزكى صد درهم بود و اين كه عمر قرار داد صداق دختر امير المؤمنين ع را چهل هزار درهم بلي سيد مرتضى ع فرموده است كه جائز نيست زياده از مهر السنّه و مهر السنّه پانصد درهم است چنانكه در جمله از اخبار تصريح بان شده است و در حديث است كه بان حضرت وحي شد كه فزوجها أنت يا محمّد ص بخمسمائة درهم تكون سنّة لأمّتك و از اينجا وجه تسميه به مهر السنّة نيز معلوم شد پس آن بوزن سيصد و پنجاه دينار مىشود و امّا به قيمت پس بحساب قرانهاي بيست و شش نخودي كه در اين ايّام متعارف است دويست و چهل و دو قران و نيم شد الَّا چهار شاهى تقريبا زيرا كه هر درهمى به چهار عشر نخود از پناباد كه نصف قران است كمتر است پس چون از پانصد پناباد اين زمان وضع نموديم پانصد چهار عشر را كه دو هزار عشر باشد كه دويست نخود است كه به پناباد سيزده نخودي پانزده پناباد مىشود مع پنج نخود كه تقريبا چهار شاهى است چنانكه

459