گفته كه الاشتقان الامين الذي يبعثه السّلطان على حفاظة البيادر و بيادر جمع بيدر است كه زرع محصود باشد مبحث سيّم در آن چه متعلَّق است بباب صوم فصل اگر بر مرد پير و زن پير روزه مشقّت باشد جائز است كه افطار نمايند و لكن كفّاره لازم است و مشهور آنست كه هر روزى يك مد از طعام بايد تصدّق نمايند و بعضى دو مد لازم دانسته اند و در صورت عجز از روزه بنا بر مشهور چيزي نيست و بعضى يك مد لازم دانسته اند و هم چنين است كسى كه ناخوشي عطاش داشته باشد و عطاش بضمّ عين مهمله درديست كه با او سيرابى نيست و در حديث محمد بن مسلم است عن الباقر ( ع ) قال الشيخ الكبير و الذي به العطاش لا حرج عليهما ان يفطرا في شهر رمضان و يتصدق كل واحد في كلّ يوم بمدّ من طعام و لا قضاء عليهما فان لم يقدرا فلا شيء عليهما و در حديث عبد الملك است كه يتصدّق عن كل يوم بمد من حنطه و هم چنين است زن آبستنى كه وضع حملش نزديك شده باشد

420