بن عبد الله القزويني ( زندگى در اواخر قرن چهارم ) .
اليقين 35 - 37 / 186 - 190 درباره مؤلف نك‌ : نجاشى ص 267 ش 693 . قزويني از هارون بن موسى التلعكبرى ( م 385 ) ( مق‌ : النابس ، ص 129 ) روايت مى كند و بنا به گفته نجاشى او اولين كسى است كه در سال 356 تأليفات عياشي را به بغداد آورد . او احتمالا همان أبو الحسن على بن محمد بن عبد الله القاضى القزويني ( درباره او نك‌ : تاريخ بغداد 12 / 85 ، القزويني 3 / 408 - 409 ) است . ابن طاووس بر چنين باور است كه نسخه او در حيات مؤلف كتابت شده بوده است . زمانى كه ابن طاووس از تسمية با عنوان " برواية القاضى . . .
القزويني من رجالهم " ياد مى كند نامحتمل است كه مقصود او اين باشد كه قزويني سنى بوده بلكه بيشتر مقصود او آنست كه وى از راويان سنى نقل كرده است .
620 . * * كتاب التواقيع من اصول الاخبار / أبو طالب عبد الله بن الصلت القمى ( زندگى در اوائل قرن سوم ) فرج المهموم 3 ، 114 - 115 درباره مؤلف نك‌ : نجاشى ص 217 ش 564 ; طوسى ، فهرست ص 134 ، ش 449 .
نجاشى براى او تنها از كتاب التفسير ياد مى كند در حالى كه طوسى يك " كتاب " براى او مىشناساند . در فرج المهموم ص 3 از مؤلف با عنوان " صاحب التواقيع " ياد كرده كه هويت وى روشن است چرا كه ابن طاووس در آنجا به روايتى اشاره مى كند كه متن كامل آن را در فرج المهموم 114 - 115 ( و از آنجا بحار 58 / 255 ) آورده است ( محقق به اشتباه چنين فرض كرده كه ارجاع به عبد الله بن جعفر الحميرى است ، نك‌ : فرج المهموم 3 پاورقى 1 ) . نيز نك‌ : - › التوقيعات .
621 . كتاب التوحيد / أبو جعفر محمد بن على ابن بابويه ( م 381 ) ذريعه 4 / 482 ش 2154 فلاح 99 / 94

576