توبه تا پايان قرآن بوده است . مورد نخست ( از جزء اول كراسه دوم برگ 9 - ر ) مربوط به كلمات " الرحمن الرحيم " است ( سعد 250 ) . الرماني بر اين باور است كه اين كلمات يك معنى دارند ورحيم تنها براى تأكيد آمده است . ابن طاووس استدلال مى كند كه اين دو ، دو معنى متفاوت دارند . مورد دوم ( از برگ 1 ) تفسير آيه 68 / توبه است ( سعد 251 ) . در اينجا رماني مى گويد كه هرگونه عمل منافقانه كفر مى باشد ; ابن طاووس در اين باره نيز با او به مناقشه برخاسته است . مق‌ : - › النكت في اعجاز القرآن .
567 . تفسير ( عن ) اهل البيت عليهم السلام / ناشناخته ( يا أبو عبد الله محمد بن ابراهيم ( زندگى در قرن چهارم ؟ ) ذريعه 4 / 262 ش 6 - 1225 ; 26 / 217 ش 1097 [ الدروع ] سعد السعود 12 ، 120 - 121 اين عنوان به احتمال مربوط به يكى از دو تأليف است : الف : تفسير ناشناخته‌اى كه بنا به گفته آقا بزرگ ( ذريعه 4 / 262 ش 1225 ) در يك كتابخانه شخصى موجود است ; ب :
يا تفسير القرآن لاهل البيت كه در معالم ( ص 134 ش 904 و از آنجا : ذريعه 4 / 262 ش 1226 ) از آن ياد شده و مؤلف آن أبو عبد الله محمد بن ابراهيم دانسته شده كه شايد همان محمد بن ابراهيم النعماني ابن ابى زينب ( م . ح . 360 ) مؤلف تفسيرى كه بخشى از آن باقى مانده باشد ( مق‌ : ذريعه 4 / 318 ش 1342 ; اما از نعماني در معالم ، مستقلا ياد شده است ) .
ابن طاووس از نسخه ء يك جلدى در قطع " لطالبي " استفاده كرده كه فاقد آغاز و انجام بوده ; او آن را مشتمل بر بيست كراسه يا بيشتر دانسته و داراى خط قديمى و خوانا توصيف مى كند ( خطه عتيق دقيق ) و اين كه داراى روايات غريبى بوده است . مورد نقل شده از برگ 11 - ر ( ش كراسه ندارد ) حديثى روايت شده از على بن ابراهيم بن هاشم قمى از امام صادق [ ع ] مى باشد . متن تفسيرى از آيات 17 - 18 / يوسف آمده است كه بيان مى كند كه چگونه برادران يوسف لباس خون آلود را به حضرت يعقوب ارائه دادند .

541