مهج الدعوات 227 - 232 اين عبارت افزوده‌اى است كه بعد از وفات ابن طاووس توسط أبو طالب بن رجب ( درباره‌ء او نك‌ : رياض 5 / 470 ) به نقل از كتاب دعايى كه از جد خودش تقى الدين ( يعنى الحسن بن على بن داود الحلى [ متولد جمادى الثاني 647 و زنده در 707 ; نك‌ :
رياض 1 / 254 - 258 ; اعيان 22 / 335 - 350 ] ) مؤلف كتاب معروف " رجال " ( مق‌ :
الحقايق ص 43 ) اضافه شده است . در خبرى كه نقل شده رسول خدا [ ص ] به امام على [ ع ] فضائل دعاى جوشن را كه در احد به او تعليم شد بيان مى كند . اين دعا به عنوان دعاء الجوشن الكبير نيز معروف است ( براى فرق گذاشتن آن با دعاء الجوشن الصغير كه منسوب به امام كاظم [ ع ] مى باشد ; نك‌ : مهج الدعوات 217 - 227 ) . درباره‌ء شروح اين دو دعا نك‌ : ذريعه 5 / 247 - 248 ش 897 - 900 .
در مهج الدعوات * اين روايت افزوده ، پيش از مهج الدعوات آمده است ; بدين صورت كه در مهج 217 سطر 5 تا ص 227 سطر 8 = مهج الدعوات * برگ 125 - پ سطر 2 تا برگ 131 - ر سطر 4 ، ومهج 227 سطر 8 تا ص 232 سطر 12 = مهج الدعوات * برگ 122 - پ سطر 10 تا برگ 125 - پ سطر 2 . اين افزوده در مهج * * ومهج * * * نيامده است . علامه مجلسى توجه به افزوده داشته و فرض او بر اين بوده است كه أبو طالب شرح را در حاشيه نوشته بوده و بعدا كاتبى آن را در متن گنجانده است ( بحار 81 / 331 - 332 ، 94 / 327 ; و نيز نك‌ : مستدرك 2 / 233 - 235 ) .
538 . * * + شرح كتاب المناقب / أبو الفتح ناصر بن ابى المكارم عبد السيد المطرزى الخوارزمي ( م 610 ) طرائف 138 - 139 / 33 در طرائف 2 ، عنوان كتاب و آغاز نقل نيامده اند . از اين تأليف در ضمن آثار مطرزى ياد نشده است . روايت نقل شده ( در بر شمردن فضائل فراوان امام على [ ع ] ) در سر آغاز كتاب أبو المؤيد خوارزمى ( ص 2 ) آمده است ; و خوارزمى ( كه استاد مطرزى بوده ; نك‌ :
ياقوت ، الادباء 19 / 212 ) در اسناد مطرزى آمده است . " كتاب المناقب " كه مطرزى بر

518