( در فرج المهموم * برگ 101 - پ ) " رحجى " آمده است . آگاهيهاى اندكى كه ابن طاووس درباره او فراهم كرده در النابس ص 114 نقل شده است : رخجى با سيد مرتضى ملاقات و از او روايت كرده و چنين تصور شده كه وى امامى مذهب بوده است .
آقا بزرگ از يادآورى اين نكته غفلت كرده كه پدر مؤلف مؤيد الملك الرخجى ( م 430 ) مشهورتر از پسر بوده است . وى شخصى با نفوذ در دربار آل بويه و براى دو سال ( 412 - 414 ) وزير مشرف الدولة ( مق‌ : index , Busse ) بوده است . مؤيد الملك با سيد مرتضى آشنا بوده و اين هر دو را جلال الدولة در سال 422 به مدائن فرستاد تا دو فرمانده ترك را كه پس از متهم شدن به فحش دادن به افراد خود گريخته بودند ، باز گردانند ( مق‌ : دائرة المعارف ايرانيكا مقاله " علم الهدى " [ از : Madelung . W ] . ابن طاووس به او با عنوان الوزير الرخجى اشاره كرده بدون آنكه آگاهيهاى ديگر درباره‌ء او بدست دهد . نسبت " رخجى " هم مربوط به منطقه " رخج " در شرق سجستان است ( مق‌ :
index , Lands , Le Strange ) وهم منطقه " الرخجية " ( نزديك بغداد ) ( سمعاني 6 / 98 ش 1716 ) . در اين جا احتمالا مقصود " الرخجية " است . خاندان رخجى چنين توصيف شده كه سنى و شيعه در آن بوده است ( فرج المهموم 152 ، 153 ) .
ابن طاووس دو مورد از آن را نقل كرده است . مورد اول آغاز قطعه‌اى است درباره‌ء آراء منجمان پيش از اسلام ; و مورد دوم بخشى از بحثى را كه در حضور مؤيد الملك مطرح شده نقل مى كند كه در آن بر اهميت دانش نجوم تأكيد شده است .
* * + - الرعاية لاهل الرواية / أبو الفتح محمد بن اسماعيل بن ابراهيم الفرغانى ( زندگى در قرن چهارم ؟ ) طرائف 180 / [ ند 45 ] درباره مؤلف نك‌ : سمعاني 10 / 188 ; ابن الاثير ، اللباب 2 / 423 . در طرائف از اين تأليف توسط كشف المخفي ياد شده و در آنجا آمده است كه مشتمل بر سه روايت درباره‌ء حضرت مهدى [ ع ] است .

496