منطبق مى كند . بنابراين آقا بزرگ مى تواند در اين حدس خود ( در ذريعه ) بر صواب باشد كه تاريخ نسخه‌اى كه در اليقين آمده اشتباه است وبدين ترتيب مؤلف را با " حسين بن محمد بن الحسن الحلواني " مؤلف " نزهة الناظر وتنبيه الخاطر " و تأليفات ديگر ( زنده در 481 ) يكى بدانيم . مق‌ : معالم ص 42 ش 273 ; اعيان 27 / 150 - 153 ; ذريعه 24 / 127 ش 638 . اسناد در اليقين 1 ناقص به نظر مى آيد زيرا در آن أبو القاسم ( بن ) المفيد مستقيما از الحسن بن على بن راشد الواسطي كه در 237 در گذشته ( نك‌ : تهذيب 2 / 295 ) نقل مى كند و در حقيقت نسخه ء " اليقين " كه از آن در بحار ( 37 / 327 ) نقل شده ، رواى " احمد بن عبد الله بن محمد الثقفى " در ميان أبو القاسم والحسن ، واسطه مى باشد . اين سند از بحار الانوار در اليقين 2 آورده شده است .
464 . * * كتاب النقد على من اظهر ( يا : يظهر ) الخلاف لاهل بيت النبي ( يا : لاهل البيت ) / أبو عبد الله الحسين بن عبيدالله بن على الواسطي ( م قبل از 420 ) ذريعه 22 / 225 ش 6797 ; 24 / 291 ش 1508 المضايقة 33 / 343 - 344 درباره مؤلف نك‌ : رياض 2 / 136 - 138 و از آنجا : اعيان 26 / 371 - 372 .
آقا بزرگ ( النابس ص 64 ) بر اين باور است كه ابن طاووس از اين تأليف در " غياث " نقل مى كند . اما اين نتيجه خلط غياث با المضايقة است ( مق‌ : باب دوم فصل دوم ) . آنچه از مورد نقل شده بدست مى آيد اين كه ، اين تأليف بايد مربوط به اختلافات ( خلاف ) بين فقهاى سنى و شيعه در مسائل مختلف فقهى باشد 465 . + نسب الخيل / أبو المنذر هشام بن محمد بن السائب ابن الكلبى ( م 204 ) ذريعه 24 / 138 ش 691 الامان 51 / 65 ، 97 / 108 عنوان كتاب در الامان * برگ 34 - پ به اشتباه " كتاب تسبب الخيل " آمده است . ابن طاووس اين تأليف را با راوي آن " محمد بن صالح ( يعنى : بن النطاح ) مولاى جعفر بن

468