عبد الله بن سعيد [ طرائف 2 به اشتباه : المحسن بن مسعود ] العسكري مؤلف كتاب " المواعظ والزواجر " كه مخالف بارز اهل بيت بوده ، شرح كرده است . اين اشاره به سخن ابن بابويه است كه : من از الحسن بن عبد الله بن سعيد العسكري خواستم تا اين خبر را براى ما توضيح دهد ( معاني الاخبار ص 344 ; اين توضيح در صص 344 - 347 آمده است ) .
ابن طاووس سه علت براى ترجيح اين روايت خطبه امام على [ ع ] بر آنچه در نهج البلاغه ( به عنوان خطبه سوم ) آمده ياد مى كند : اولا : روايت معاني الاخبار در برابر نهج البلاغه داراى اسناد است ; ثانيا : روايت معاني را يك مؤلف ضد شيعى تفسير كرده و بطور ضمنى صحت آن را تأييد نموده است ; ثالثا : روايت معاني اقدم از روايت نهج است و تاريخ درگذشت مؤلف و نيز نسخه معاني كه ابن طاووس استفاده كرده و آن را 331 ياد مى كند ، هر دو بر تولد شريف رضى ( 359 ) مؤلف نهج البلاغه ( و حتى تولد برادر بزرگ او شريف مرتضى [ 355 ] ) تقدم دارد ( طرائف 419 - 420 ) [ طرائف 2 ص 127 / طرائف * طرائف * * ) ) .
نكته‌اى كه درباره اسناد گفته شده روشن است ; اما علل ديگرى كه وى ياد كرده مشكلاتى دارند : فرض ضد شيعى بودن عسكري با اينكه او چندين بار به عنوان راوي ابن بابويه ظاهر مىشود سازگار نيست ; اين سبب شده تا برخى از علما در اينكه شيخ ابن بابويه همان مؤلف " المواعظ والزواجر " ( م ذى حجه 382 ) باشد ترديد كنند . نك‌ : نوابغ صص 88 - 90 ; رياض 1 - 200 - 201 ; اعيان 22 / 140 - 154 . آنچه بر مشكل مىافزايد ادعاى ابن طاووس درباره تاريخ وفات صدوق است . همانطورى كه از نقلهاى او از " معاني " در تأليفات غير طرائف بدست مى آيد ، او از هويت مؤلف آگاهى داشته و به سختى مى توان گفت او از اين كه ابن بابويه در 381 يعنى 22 سال بعد از تولد رضى در گذشته بى اطلاع بوده است . شايد بتوان گفت كه ابن طاووس تاريخ ابن بابويه با پدرش على بن الحسين كه در 329 درگذشت اشتباه كرده اما اين نظر چندان محتمل نيست .
همينطور پذيرش سخن وى درباره نسخه معاني كه در سال 331 نوشته شده دشوار مى نمايد . مى توان بر اساس شواهد داخلى اثبات كرد كه معاني ابن بابويه پس از 354 به

378