احتمالا راوي يكى از فرزندان أبو احمد على بن محمد بن عبد الوهاب بن بجله الكاتب المروزى ( م 291 ) بوده است ; مق‌ : تاريخ بغداد 12 / 61 - 62 . آگاهىهايى كه در فرج المهموم آمده كاملا روشن نيست . ابن طاووس در آغاز مى گويد قطعه نقل شده ( كه در آن امام حسن [ ع ] آگاهى از غيب را به معاويه ثابت مى كند ) از جزئى مربوط به مجلدى بوده كه اولين تأليف آن " مختصر فيه ادعية وعوذ " بوده است . اين مختصر را محمد بن على بن الحسين بن مهزيار در سال 448 كتابت كرده بود . اما بعد از نقل آن مورد ، ابن طاووس چنين اشاره مى كند كه از " مختصر " نقل شده و مىافزايد : تعدادى از كلمات از مختصر سقط شده است . پس از آن ، متن را از روايت ابن عياش جوهرى تكميل مى كند . بنابراين دو احتمال وجود دارد : يا اينكه ابن طاووس به اشتباه به جزء به عنوان مختصر اشاره مى كند و يا اينكه هر دو عنوان مربوط به يك تأليف اند ( كه در اين صورت - › " مختصر فيه ادعية وعوذ " را بايد از فهرست حذف كرد ) . قطعه‌اى كه در فرج المهموم نقل شده در به حال 43 / 329 آمده است .
243 . * * + جزء / مروى از أبو العلاء الحسن بن احمد بن الحسن العطار الحافظ الهمذانى ( م 569 ) سعد السعود 191 اليقين 186 - 187 / 485 - 486 در بحار 38 / 125 ( به نقل از اليقين ) به اين تأليف با عنوان " كتاب " اشاره شده است . بنا به گفته ء ابن طاووس اين " جزء بيش از ده برگ ( قوائم ) و مربوط به تولد امام على [ ع ] ( مولد مولانا امير المؤمنين [ ع ] ) بوده است ( در " آل ياسين " ش 458 همين را عنوان تأليف دانسته است ) . در سعد عنوانى نيامده وابن طاووس تنها مى گويد : أبو العلاء روايتى مبنى بر اين كه عيسى [ ع ] " دجال " را خواهد كشت روايت كرده است . اين ارجاع مى تواند به تأليف ديگرى باشد .
244 . * * + جزء / مروى از قاضى أبو عبد الله محمد بن عبد الله بن الحسين الجعفي

332