ص ) . متنى كه در دروع * از تفسير طبرسي نقل شده گويا از افزوده مى باشد .
ابن طاووس ، تفسير طبرسي را شرح كرده و بعضا از آن انتقاد مى كند ; به عنوان مثال در آيه 17 سوره ص ، حضرت داود [ ع ] به عنوان اواب توصيف شده كه طبرسي آن را به معناى " پشت كردن به آنچه خداوند دوست ندارد و رو كردن به آنچه رضاى خدا در آن است " گرفته است . ابن طاووس به اين تفسير اعتراض دارد زيرا معنى ضمنى آن يعنى اين كه حضرت داود اعمال مذموم انجام داده با عقيده عصمت انبياء ناسازگار است . ابن طاووس تفسيرى ارائه مى دهد كه با عقيده عصمت سازگار است .
240 . - الجمل والعقود / أبو جعفر محمد بن الحسن الطوسى ( م 460 ) ذريعه 5 / 145 ش 615 كشف المحجه 129 - 130 ابن طاووس اين كتاب را به عنوان نخستين كتاب فقهى كه آن را خوانده ياد مى كند . اين قابل درك است زيرا " جمل " تأليفى است كوتاه كه مقدمه خوبى براى موضوع عبادات و فروع فقه مى باشد نيز نك‌ : مدرسي صص 63 - 64 .
241 . * * جزء / مروى از أبو العباس محمد بن جعفر بن الحسن الرزاز ( زندگى در اواخر قرن سوم ) اليقين 174 / 456 درباره‌ء " الرزاز " مق‌ : قهپائى 5 / 175 ; 114 . ابن طاووس يك نسخه قديمى از اين تأليف داشته كه داراى احاديثى درباره ناميده شدن امام على [ ع ] به امير المؤمنين توسط رسول خدا [ ص ] بوده است .
242 . * * ؟ جزء / مروى از أبو الحسن ( بن على ) بن محمد بن عبد الوهاب ( زنده در 340 ) فرج المهموم 225 - 226

331