مى فرمودند : « قولوا لا إله الاّ اللّه تفلحوا » ( 1 ) لا إله الا اللّه بگوييد تا رستگار شويد ; زيرا وقتى انسان معتقد شد كه ذات مؤثر در عالم وجود فقط حق تعالى است و همه كمالات و افعال منتهى به حق تعالى است و هيچ موجودى هيچ كمالى از خود ندارد تا استحقاق جذب دلها را داشته باشد ، قهراً دلش متوجّه خدا خواهد شد و در اعمال و حركات و سكنات يك مقصد و هدف را در نظر مىگيرد و آن خداست .
« لا إله » يعنى هيچ معبود به حقى نيست « الاّ اللّه وحده » مگر اللّه در حالى كه يگانه است « لا شريك له » هيچ جنس شريكى نه به حسب ذات و نه به حسب صفات و نه به حسب افعال براى حق تعالى نيست .
حديث سلسلة الذّهب در فضيلت كلمه « لا إله الاّ اللّه » حديث معروفى از امام رضا ( عليه السلام ) رسيده است . ( 2 ) وقتى مأمون حضرت رضا را به طرف خراسان دعوت كرد ، و حضرت به شهر نيشابور رسيدند - نيشابور در آن وقت از شهرهاى بسيار بزرگ ايران بوده است و الآن هم عمران و آبادى اطراف نيشابور حكايت مىكند از اين كه منطقه آباد و مهمى بوده - گويا مردم شهر متوجّه ورود حضرت نشدند و حضرت در منطقه اى از شهر منزل كردند ، تا وقتى كه خواستند از شهر حركت كنند مردم متوجّه شدند .
اباصلت هروى مىگويد : من با امام رضا ( عليه السلام ) بودم ، وقتى حضرت خواست از شهر حركت كند سوار بر يك قاطر سفيد رنگ شده بود . علماى مهم نيشابور مثل محمّد بن رافع ، احمد بن حرب ، يحيى بن يحيى ، اسحاق بن راهويه و عده ديگرى

1 - مسند احمد ، ج 4 ، ص 63 ; و مثل اين روايت در كتاب التوحيد ، ص 18 تا 30 ، باب ثواب الموحّدين ، روايات زيادى نقل شده است . 2 - منهاج البراعة ، ج 2 ، ص 285 ; كتاب التوحيد ، ص 25 ; و قسمت اوّل آن در بحارالانوار ، ج 49 ، ص 127 نقل شده است .

598