از جمله امام صادق ( عليه السلام ) در روايتى خودشان فرموده اند : هرچه ما مىگوييم از پيامبراكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) به ما رسيده ، ( 1 ) و شما مىتوانيد آن را به پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) نسبت دهيد .
از طرف ديگر مىدانيم آيين اسلام منحصر به مسائل عبادى نيست ، سه يا چهار كتاب از بيش از شصت كتاب فقه اسلام فقط مربوط به عبادت است ، مانند : طهارت ، نماز ، روزه ، حج و زكات ; و در عين حال اينها هم آميخته به سياست مىباشند ، مثلا نماز جمعه و جماعتش بايد با امام عادل باشد و حج نيز مشتمل بر مسائل مختلف سياسى است ، در حدّ يك كنگره جهانى اسلام ، و غير از عبادات ساير كتب فقهى مشتمل بر معاملات ، اقتصاديات ، امور قضائى و جزائى و مانند اينها مىباشد ; و در مسائل اصولى مربوط به خدا و صفات او ، فلسفه با آن پيشرفتى كه داشته نتوانسته بسيارى از معارف دينى و مسائل را حل كند ، در عين حال در تعاليم اسلامى به آنها كاملا توجّه شده است .
به طور كلّى با در نظر گرفتن اينها پى مىبريم شخصى كه آورنده اينهاست و قبل از ادعاى نبوّت خواندن و نوشتن نمىدانسته و در محيط عربستان هم زندگى مىكرده ، نبىّ و فرستاده خداست . اخلاقياتى هم كه پيامبر مطرح كرده عالى و برجسته است . علاوه بر آن در ارتباط با مسائل تاريخى يى كه بين يهود و نصارى شايع بوده و داستانهايى در تورات و انجيل ها به پيامبران نسبت داده شده كه آميخته با اوهام و خرافات بود ، پيامبر مسائلى را كه مطابق عقل و منطق بود بدون اوهام و خرافات بيان مىكند .
مثلا راجع به حضرت لوط در تورات در سِفر تكوين گفته شده است كه دخترانش به واسطه شراب او را مست كرده و در حال مستى با وى هم بستر شدند و در اثر اين هم بسترى هر كدام به فرزند نامشروعى از او آبستن شدند ! اسلام اين گونه مسائل را

1 - وسائل الشيعة ، ج 18 ، ص 58 ، باب 8 صفات قاضى ، حديث 26

506