جانب پدر براى شما مىآيد كه براى من شهادت خواهد داد ، و ما مىبينيم كه وقتى حضرت محمّد ( صلى الله عليه وآله و سلم ) آمد به حضرت مسيح ( عليه السلام ) شهادت داد . و مىگويد : شما نيز شهادت خواهيد داد . از اينجا معلوم مىشود كسى كه مىآيد شهادتش غير از شهادتى است كه حواريون نسبت به حضرت عيسى ( عليه السلام ) دادند . آنچه بين خود مسيحيان شايع است اين است كه تسلّى دهنده را آن روحى مىدانند كه بنا بر نقل باب دوّم از كتاب « اعمال رسولان » در روز پنجاهم صعود حضرت عيسى بر حواريون نازل شد . ولى صريح عبارت حضرت عيسى ( عليه السلام ) اين است كه شهادت دهنده و تسلّى دهنده غير از حواريون مىباشد كه از ابتدا با او بوده اند و آنان نيز شهادت مىدهند ، و اين عبارت به خوبى بر پيامبر اسلام منطبق مىباشد .
نمونه سوّم : در آيه 7 از باب 16 انجيل يوحنا از قول حضرت عيسى مىگويد :
« و من به شما راست مىگويم كه رفتن من براى شما مفيد است ، زيرا اگر نروم تسلّى دهنده نزد شما نخواهد آمد ، اما اگر بروم او را نزد شما مىفرستم و چون او آيد جهان را بر گناه و عدالت و داورى ملزم خواهد نمود » .
از اينجا معلوم مىشود او موجودى است كه با جهان سر و كار دارد و اين غير از آن روحى است كه در روز پنجاهم صعود حضرت عيسى فقط بر حواريون نازل شد ، و لحظه اى بود و تمام شد و رفت .
باز در آيه 13 مىگويد : « و ليكن چون او يعنى روح راستى آيد ، شما را به جميع راستى هدايت خواهد كرد ; زيرا كه از خود تكلّم نمىكند ، بلكه به آنچه شنيده است سخن خواهد گفت ، و از امور آينده به شما خبر خواهد داد ، و او مرا جلال خواهد داد ; زيرا كه از آنچه آن من است خواهد گرفت و به شما خبر خواهد داد » .
پيامبر اسلام بود كه از آينده خبر مىداد ، و جايى نقل نشده است كه روحى كه در روز پنجاهم صعود يك لحظه بر حواريون نازل شد از آينده خبر مىداد .
كلمه « تسلّى دهنده » در انجيل هاى فارسى است ، در عربى كلمه « معزّى » آمده ،

494