برجستگى ادبى « جرج جرداق » نويسنده و اديب معروف مسيحى در كتاب پر ارج خود مىپرسد :
« . . . آيا در تاريخ مشرق زمين هيچ به سراغ نهج البلاغه رفته‌ايد ؟ . . . نهج البلاغه‌اى كه از فكر و خيال و عاطفه آياتى به دست مىدهد كه تا انسان هست و تا خيال و عاطفه و انديشه انسانى وجود دارد ، با ذوق بديع ادبى و هنرى او پيوند ناگسستنى خواهد داشت .
سخنانى به هم پيوسته و هماهنگ ، جوشان از دركى عميق و بينشى ژرف ، لبريز از شور واقعيت و گرمى حقيقت ، سرشار از اشتياق تمام ، براى شناخت ماوراء اين حقيقت .
سخنانى زيبا و نغز كه زيبايى موضوع و بيان آنچنان در آن به هم آميخته كه تعبير با مدلول ، و شكل با معنا يكى شده‌اند ; همچنان كه حرارت با آتش ، و نور با خورشيد يكى هستند !
بشر در مقابل كلام او به مثابه موجودى در برابر سيل خروشان و درياى پرموج يا طوفانى سركش يا گردبادى تند به شمار مىآيد . . . .
نهج البلاغه‌اى كه اگر جملات آن براى انتقاد به كار برده شود ، همچون تندبادى بنيان كن است ; و اگر تباهى و فساد را مورد تهديد قرار دهد ، همچون آتش فشانى سهمگين زبانه مىكشد ; و اگر براى تكامل بخشيدن به انديشه و تفكر خوانده شود ، حس و عقل را همراه مىسازد ; و اگر در مقام پند و اندرز باشد ، مهر و عاطفه پدرى را همگام با راستى و وفاى انسانى در آن خواهيد يافت ; و اگر براى شما از ارزش و هستى و زيبايى هاى آفرينش و كمالات جهان هستى سخن گويد ، آنها را با مدادى آغشته به نور ستارگان در قلب شما مىنگارد ! نهج البلاغه بيانى است رساتر از هر رسا ، و پاره‌اى است از يك تنزيه ! و پيوند ناگسستنى با اصول ادب انسانى دارد ، و تا آنجا

27