اختيارى كه ناشى از داشتن خويشتن بوده باشد ، محروم و بيگانه‌اند .
اين حقيقت را هم مىدانيم كه انسان بيگانه از خويشتن ، نه تنها از مفهوم عالى انسانيت بدور است ، بلكه از احساس اين كه او هم موجوديتى دارد ، بر خوردار نمىباشد . آيا جريان تاريخ بشرى با آن همه ادّعا و طمطراقش مىتواند اين ادّعا را داشته باشد كه من عظمتى برابر عظمت آشنايى انسان با خويشتن سراغ دارم تفصيل مشروح اين مادهء رسالت كه بزرگترين مشكل امروز است در مباحث آينده مطرح مىشود .
< فهرس الموضوعات > 2 - اثبات احترام ذات < / فهرس الموضوعات > 2 - اثبات احترام ذات هيچ رسالتى در بارهء انسان جدّى نخواهد بود و به مرحلهء مفيد نخواهد رسيد ، مگر اين كه بتواند احترامى براى ذات انسانى اثبات كند .
اگر كوششهاى علوم انسانى و مكتبها نتوانستند از عهدهء اثبات احترام ذات برآيند ، همهء دعاوى و استدلالات ما در بارهء انسان ، جز رجزخوانى و حماسه‌هاى تخدير كننده نتيجه اى نخواهد داد .
مادامى كه ذات انسانى بمنطقهء ارزش احترام ذات وارد نشود ، ما نه تنها از چنگال فلسفه‌هاى ترويج كنندهء تنازع در بقا و بد بينىهاى امثال توماس هابس ، نجات پيدا نخواهيم كرد ، بلكه دنياى فلسفه‌هاى مربوط به انسان به قهوه خانه‌هاى نهيليستى ( پوچ گرايى ) تبديل خواهد گشت . مادامى كه براى من ، ذات قابل احترام و تقدس مطرح نشود ، در بارهء انسانها نظر و عملى جز نظر و عمل چنگيز و آتيلايى نخواهم داشت . اين هم يكى از موادّ رسالت است كه بايستى در بارهء انسانيت اجرا شود .
< فهرس الموضوعات > 3 - پذيرش تعهد انسانى برين < / فهرس الموضوعات > 3 - پذيرش تعهد انسانى برين رسالت انسانى بايستى اين پديدهء مقدس را كه بدون آن ، موجودى بنام انسان نداريم ، بهر وسيله كه ممكن باشد ، در عقول و دلهاى آدميان تثبيت كند . معناى تعهّد انسانى برين عبارت است از اين كه انسان خود را بعنوان يك موجود وابسته به جهان هستى كه جلوه اى از مشيت كلَّى الهى است بپذيرد . اين پذيرش

63