مىغلطد و پايان كارش هم جز نابودى نمىباشد . بارها تأكيد كرده‌ام كه شما انسانها فرزندان خليفة اللَّه در روى زمين هستيد ، پاسخ خداوندى به فرشتگان را بياد آوريد در آن هنگام كه گفتند : چرا آدميان را مىآفرينى كه در روى زمين فساد و خونريزى براه خواهند انداخت مگر پاسخ اين نبود كه بآنان علم عنايت خواهم كرد وقتى كه خداى شما انسانها هدف آفرينش انسان را بيان مىكند ، مىگويد : * ( « وَما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ » ) * [1] ( و من جن و انس را نيافريدم مگر اين كه بمن عبادت كنند ) آيا خردمندى مىتواند توهم كند كه منظور خداوندى از عبادت بجا آوردن يك عده حركات عادى و بزبان آوردن چند كلمهء خشك باشد براى چنين كار ناچيزى ميليونها كهكشان بيافريند ، قوانين و نظم رياضى شگفتانگيزى را در موجودات عالم هستى بجريان بياندازد ، از جنگل انبوه مواد و پديده‌ها با يك نظم شگفتانگيزترى انسان را بوجود بياورد و در مجراى زندگى با هزاران ناگوارىها بحركت در آورد و پانزده ميليارد رابطهء الكتريكى را در مغز همين انسان با پانصد ميليون شبكهء ارتباطاتى بهم بپيوندد و هدف نهايى اين همه عظمتها و قوانين و ناگوارىها و تلاشها را مقدارى حركات عادى و چند كلمهء خشك بنام عبادت ، قرار بدهد اى جامعهء من ، از اين گونه توهمات بنيان كن و از اين خيالات زهرآگين كه انديشه و تعقل و وجدان شما را به تباهى مىكشد ، دورى كنيد .
از روى حقيقت شما را آگاه مىسازم ، هدف خلقت شما انسانها عبارت است از گسترش ابعاد شخصيت شما در قلمرو هستى و شركت در كاروان رو به منطقهء جاذبهء ربوبى . آيا چنين هدف والائى بدون علم و معرفت امكان پذير است درست است كه من آن قدرت را ندارم كه در اين موقعيت جهل و خودخواهى كه قرار گرفته‌ايد ، طعم آن علم و عبادت ( گرايش جاذبيت ربوبى ) را براى شما قابل چشيدن بسازم ، چنانكه نمىشود به غورهء نارسيده فهمانيد كه مىرود انگور شود و تبديل به شيره

[1] الذاريات آيه 65 .

267