از نوعى امتياز جبرى برخوردار بود ، براى ادامهء همزيستى مجبور مىشدند كه امتيازات را تعديل نمايند ، چنانكه در زندگى اجتماعى ، همهء افراد مجبورند كه از فعاليّت بينهايت مىخواهمهاى خود ، به سود زندگى اجتماعى دست بردارند و آن را تعديل نمايند . ولى چنين نيست كه همهء افراد و همهء جوامع از امتيازات جبرى برخوردار شوند ، لذا هر فرد و جامعه اى امتيازى را كه دارا است ، با تحريك عامل خودخواهى ، آن را وسيلهء پيروزى خود و شكست ديگران تلقى ميكند .
امّا دليل تاريخى اين مسئله ، چنان روشن است كه احتياجى بگفتگو ندارد .
تنها توجه به حق كشىها و كشتارهاى نامحدود و بىشمارى كه تاريخ در دسترس ما گذاشته ، كافى است كه بهره بردارى بشر را از امتيازات جبرى در راه نابودى خويش اثبات نمايد .
بنا بر اين اگر يك اتحاد ايده آل ميان انسانها برقرار نگردد ، هر امتيازى حدّاقل بصورت يك عامل جنگ و تزاحم دست به كار خواهد گشت . تنها چنان اتّحاديست كه مىتواند امتيازات بوجود آمده را مانند امتيازاتى كه هر يك از اعضاى پيكر يك انسان دارا ميباشد ، قرار بدهد .
رابطهء امتيازات جبرى و امتيازات تكاملى امتيازات جبرى مانند سرمايه‌هاى ابتدائى و خام هستند كه بوسيلهء مديريتهاى اجتماعى وارد منطقهء امتيازات تكاملى مىگردند . نبوغ يك متفكر مانند معدن گرانقيمتى است كه مىتواند بوسيلهء مديريّت صحيح و انسانى در راه صلاح انسانها مورد بهره بردارى قرار بگيرد و از حالت مادهء خام كه مىتواند عامل جنگ و تزاحم شود ، در آيد .
امتيازات تكاملى دو كار مىتواند انجام بدهد : نخستين كارش اينست كه چنانكه گفتيم امتيازات جبرى را وارد منطقهء امتيازات تكاملى نمايد . كار دومى را كه مىتواند انجام بدهد ، اينست كه انسانها را براى بدست آوردن امتيازات جبرى كه مادهء خام است ، تحريك نمايد . در حقيقت امتيازات تكاملى هم امتياز جبرى را بوجود مىآورد و هم بوجود آمده را بسود انسانها توجيه و رهبرى مىنمايد .

71