2 - فيض بن مختار گويد : به امام صادق عليه السّلام عرض كردم : فدايت گردم چه مىفرمائيد در مورد زمينى كه من آن را از دولت مىگيرم و به عمّال خود اجاره مىدهم به اين شرط كه هر چه خداوند از آن بيرون آورد نصف يا ثلث آن و كمتر از اين يا بيشتر مال من باشد ، آيا اين درست است ؟ فرمود : اشكالى ندارد ، فرزند آن حضرت اسماعيل به او گفت : پدر جان فراموش كردى ، فرمود : فرزندم مگر من با مستأجرين خود چنين رفتار نمىكنم ؟ مگر به همين خاطر من بسيار به تو نمىگويم همراه من باش و تو اين كار را نمىكنى ، پس اسماعيل برخاست و بيرون رفت . من عرض كردم : فدايت گردم اسماعيل را چيست ( چرا ) كه با شما همراه نمىشود تا هر گاه شما از دنيا رفتيد كارها پس از شما به او برسد همچنان كه پس از پدرتان امور به شما رسيد ، حضرت فرمود : اى فيض ، وضع اسماعيل [ نسبت به من ] مانند وضع من با پدرم نيست . عرض كردم : فدايت گردم من ترديد نداشتم در اينكه پس از شما مردم به او روى خواهند آورد ، پس اگر چيزى كه ما از آن بيم داريم ( وفات آن حضرت ) روى دهد - كه البتّه ما از خدا عافيت از آن مىطلبيم - در اين صورت به چه كسى بايد روى نمود ؟ حضرت از پاسخ به من خوددارى فرمود ، پس زانوى او را بوسيدم و عرض كردم : به پيرى من رحم كنيد كه سر و كار با آتش

451