ورود دهيد ، هنگامى كه ايشان داخل شدند آن حضرت فرمود : چه چيز شما را واداشت كه در حروراء بر من خروج كنيد ؟ گفتند : ما دوست داشتيم كه از [ سپاه ] خشم باشيم ، فرمود : اى واى بر شما ! مگر در حكومت من خشمى هم وجود دارد ؟ يا مگر غضبى خواهد بود تا گرفتارى چنين و چنان روى دهد ؟ سپس همچون پاره هاى ابر پائيزى از قبيله ها ما بين يك و دو و سه و چهار و پنج و شش و هفت و هشت و نه و ده نفر گرد هم آيند » . 3 - مفضّل بن عمر گويد : امام صادق عليه السّلام فرمود : « هنگامى كه به امام اجازه ( ظهور ) داده مىشود خدا را به نام عبرانيش مىخواند سيصد و سيزده نفر ياران آن حضرت براى او عليه السّلام گرد آورده مىشوند و همچون پاره پاره ابر پائيزىاند ، آنان پرچمدارنند ، بعضى از ايشان شبانه از بسترش ناپديد مىگردد و بامداد در مكَّه است ، و پاره اى از ايشان در روز ديده مىشود كه در ميان ابر مىرود و نام خودش و نام پدرش و مشخّصاتش و نسبش شناخته شده است ، عرض كردم : فدايت گردم كدام يك از ايشان از نظر ايمان برتر است ؟ فرمود : همان كه در روز ميان ابر مىرود . و ايشانند آن ناپديدشوندگان و اين آيه در مورد آنان نازل شده : « هر كجا باشيد خداوند شما را جملگى مىآورد » . [1]

[1] البقرة : 148 .

434