« الموالات » تأليف ابن عقده از طريق عبد اللَّه بن سنان از ابى الطفيل از حذيفة بن اسيد و عامر بن ليلى روايت نموده‌اند كه : چون رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله از حجة الوداع بازگشت فرمود آمد تا بحجفه رسيد . . . تا پايان حديث . و ابو موسى با ذكر سند آن را روايت نموده ، و سمهودى نقل از حافظ ابن عقده و ابى موسى و ابى الفتوح عجلى بطرقشان از عامر و حذيفة بن اسيد روايت نموده كه گفتند : چون رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله از حجة الوداع باز گشت فرمود ( و جز آن حج نكرده بود ) آمد تا به جحفه رسيد .
قدغن فرمود كه در زير درختان نزديك بهم ( كه در آن صحرا است ) فرود نيايند .
پس از آنكه آنگروه در جايگاههاى خود فرود آمدند و مستقرّ شدند .
رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله فرستاد ، زير درختان و شاخه‌هاى مشرف بر سر مردم را پاك و خار خاشاك را برطرف و متفرق نمودند تا هنگامى كه بانك نماز بلند شد ، و رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله در زير درختان مزبور نماز خواند و سپس رو بطرف مردم گردانيد و اين واقعه در روز غدير خم بود ؛ و خم از جحفه است ، رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله در آنجا مسجد معروفى دارد .
پس خطاب بمردم فرمود : همانا خداوند مهربان و دانا مرا آگاه فرمود كه هيچ پيغمبرى جز نيمى از عمر پيغمبر پيش از خود زيست نميكند و من گمان دارم كه قريبا بسراى ديگر دعوت شوم و اجابت نمايم و همانا من مسئول هستم ( در امر تبليغ ) و شما مسئول هستيد ( در پيروى و تبعيت ) . آيا من تبليغ نمودم ؟ ؟ نظر و گفتار شما چيست ؟ گفتند ما ميگوئيم كه بتحقيق تبليغ فرموده و كوشش و نصيحت نمودى .
پس خداى جزاى نيك بشما عطا فرمايد . فرمود : آيا نه چنين است كه شما شهادت به يكتائى خدا ميدهيد و اينكه محمّد بنده و فرستادهء او است ، و اينكه بهشت و دوزخ او حق است ، و محشور شدن بعد از مردن حق است ؟ گفتند بلى . فرمود بار خدايا گواه باش . سپس با مبالغه و تأكيد در جلب توجه و شنوائى آنان فرمود : آگاه باشيد همانا خداوند مولاى من است و من اولى ( سزاوارتر ) بشما هستم از خود شما .
آگاه باشيد - و هر كس كه من مولاى او هستم پس اين على عليه السّلام مولاى او است . و دست على عليه السّلام را گرفت و او را بلند فرمود تا بحدى كه تمام آنگروه - او را شناختند .

90