شيخ عبد الحق دهلوى و در « تذكرة الابرار » سيد محمّد [1] موجود است ، روايت او نقل از تفسيرش در نزول آيهء تبليغ دربارهء على عليه السّلام پيرامون واقعة غدير خواهد آمد .
296 - حافظ عبد الرحمن بن على - معروف به ( ابن الدبيع [2] ) ابو محمّد شيبانى - شافعى ( در سال 866 متولد و در 944 وفات يافته ) ، ابن عيد روس در « النور السافر » ص 212 - 221 شرح حال او را درج و او را ستايش بسيار نموده و تأليفات او را ذكر و دربارهء او گفته : امام . حافظ . حجّت با اتقان - شيخ الاسلام - علَّامة الانام - پيشواى دقيق و با تشخيص - مسند دنيا - فرمانده اهل ايمان در حديث سيّد المرسلين - خاتمة المحقّقين - استاد استادان مبرّز ما ، و شوكانى در جلد 1 « البدر الطالع » ص 335 او را نام برده و استادان او را در فقه و حديث و تفسير و حساب و هندسه تعداد كرده و تأليفات او را در جلد 3 « تيسير الوصول الى جامع الاصول » ص 271 ذكر نموده .
297 - حافظ - شهاب الدّين احمد بن محمّد بن علىّ بن حجر هيتمى - سعدى - انصارى - شافعى ( در سال 909 متولد و در سال 974 در مكَّهء مكرمه وفات يافته ) ، ابن عيدروس در « النور السافر » ص 287 - 292 در شرح حال او بسط كلام داده و دربارهء او گويد : شيخ - پيشوا - شيخ الاسلام - خاتمهء اهل فتوى و تدريس ، در علم فقه بمنزلهء دريائى است كه با دلو جدّ و جهد نميتوان از زلال تحقيق او بهره گرفت - بطوريكه عارفين اجماع و اتفاق بر آن دارند ، كه نامبرده امام الحرمين است و فضايل او در ميان هر گروه مشهور و تعداد شده ، پيشوائى است كه پيشوايان باو اقتدا نموده‌اند ، بزرگوارى است كه قلوب عموم مردم اقليم حجاز متوجه و منصرف باو بوده تصنيفات او در زبان خود آيتى است كه هم عصران او از آوردن مانند آن ناتوانند ، سپس - استادان او و تأليفاتش را تعداد و آنها را ستوده ، و در جلد 1 « البدر الطالع » ص 109 نيز شرح حال او موجود است ، حديث او دربارهء غدير در صفحهء 59 گذشت و تفصيل آنچه

[1] به جلد 1 « العبقات » ص 534 - 537 مراجعه نمائيد
[2] بلغت نوبيه ( ؟ ؟ ؟ ) بمعنى سفيد است .

216